50 kuruş daha fazla versem…

50 kuruş daha fazla versem…



“Bana İtalyan ustanın yanında kaç para aldığımı sordu. 1962 yılının parasıyla iki lira haftalık aldığımı söyledim.”
 

 

Dayımın oğlu benim o İtalyan ayakkabıcı ustasının yanında çalışmamı istemediği için benim peşimi bırakmamıştı. Birkaç gün sonra tekrar geldi. O yanına gitmemi istediği ustayı övmeye başladı:

“Halaoğlu çok iyi bir usta, iyi bir insana benziyor. Gel onun yanında devam et işine.”

Dayımın oğlunun bu yalvarışlarına dayanamadım. Şimdi ise ona hep dua ediyorum. Allah ondan razı olsun.

Neyse, “peki!” dedim ve dayımın oğluyla o İzmir’den Karşıyaka’ya gelen yeni ustanın yanına vardık.

Tanıştık. İsmi Faruk idi…

Bana İtalyan ustanın yanında kaç para aldığımı sordu. 1962 yılının parasıyla iki lira haftalık aldığımı söyledim. Gerçekten o zamana göre iyi paraydı.

Bana dedi ki Faruk usta:

“Sana 50 kuruş daha fazla versem benim yanımda çalışır mısın?”

“Biraz düşüneyim” deyip ayrıldım.

Konuşmamız hafta içindeydi. Hafta sonu İtalyan ustaya korkumdan hiçbir şey söylemeden dükkândan ayrıldım.

Ertesi hafta da o dükkâna gitmedim. Yeni ustam Faruk ustanın dükkânına gitmeye başladım. Bu ustam da bana hem meslek öğretecekti. Ama aynı zamanda bu defa güzel dinimizi öğretecekti…

Sebebi saadetim olan ustamla tam 53 sene süren beraberliğimiz başlamış oldu…

Yıl 1964 idi… Büyük bir uçurumun kenarından dönmüştüm dayımın oğlu sayesinde. Hıristiyanlığa yönlendirilirken dayımın oğlu sayesinde Faruk usta ile tanışmıştım. Cenabı Hakkın inayet ve keremiyle ehlisünnet itikadını öğrenmiş ve yaşamaya başlamıştım.

Eli öpülesi sevgili ustam ve manevi babam ile öğrendim güzel dinimizi… Ve onun sayesinde dünya gözüyle birkaç defa Mübarek Hocamızı görmek, onun ehlisünnet talebelerini tanımak nasip oldu. Bu gazeteyi tanımak nasip oldu. Sizin sayenizde eserlerinizi yayınlarınızı tanımak nasip oldu.

Allahü teâlâ kendisinden razı olsun. Vefat eden ana babası ve oğluna rahmet eylesin. Geride kalan evladü ıyaline çoluk çocuğuna hayırlı uzun ömürler ihsan eylesin.

Bu mübarek ustamı kaybedeli iki ay gibi bir zaman oldu. 53 senelik beraberliğim ramazan ayına birkaç gün kala son buldu. O Huda-yı Rahmana kavuştu. Lakin biz yine de onun öğrettiği şekilde onun bizlere tavsiye ettiği bu yolun güzel eserlerinden, kitaplarından gazetesinden, radyosundan televizyonundan istifade etmeye devam ediyoruz.

Cenabı Hak razı olsun. Mekânı Cennet olsun. Nur içinde yatsın. Âmin.
Rumuz: “Ustam” – Karşıyaka/ İzmir

Comments are closed.