Dünkü yazıda, abd kelimesinin kul, köle anlamına geldiğini, Allahü teâlânın, köleler için, (ibadiküm=kullarınız)
dediğini, Abdünnebi’nin ise, (Nebi’nin kölesi) demek olduğunu, Nebi
ismindeki bir kimsenin kölesine, (Nebi’nin kölesi) demenin hiç mahzuru
olmadığını bildirmiştik.
Rab kelimesi de, ilah mânâsından
başka, sahip, mâlik, hükümdar, efendi mânâsına geldiği gibi, besleyen,
yetiştiren, terbiye eden anlamına da gelir. Yusuf aleyhisselamın
zindandan çıkan bir arkadaşına, (Rabbinin yanına gidince, benim suçsuz
olduğumu ona söyle!) dediği Kur’an-ı kerimde bildiriliyor. O âyet-i
kerimenin meali:
başka, sahip, mâlik, hükümdar, efendi mânâsına geldiği gibi, besleyen,
yetiştiren, terbiye eden anlamına da gelir. Yusuf aleyhisselamın
zindandan çıkan bir arkadaşına, (Rabbinin yanına gidince, benim suçsuz
olduğumu ona söyle!) dediği Kur’an-ı kerimde bildiriliyor. O âyet-i
kerimenin meali:
(Rabbinin [hükümdarın, efendinin] yanında [zindandan çıkarılmam için] beni an!) [Yusuf 42]
Demek
ki rab kelimesi, sadece ilah anlamında değildir. Hükümdar, terbiye eden
gibi mânâlara da gelir. Bunun için terbiye eden, yetiştiren, ders veren
erkeğe mürebbi, kadına da mürebbiye denir.
ki rab kelimesi, sadece ilah anlamında değildir. Hükümdar, terbiye eden
gibi mânâlara da gelir. Bunun için terbiye eden, yetiştiren, ders veren
erkeğe mürebbi, kadına da mürebbiye denir.
Mevlâ kelimesi
de, yedi mânâya gelir. Meşhur olan üç mânâsı ilah, köle ve efendi
demektir. Mevlânâ Celaleddin Rumî demek, (Efendimiz Celaleddin Rumî)
demektir. Buradaki (mevlânâ=mevlâmız) kelimesi, büyüğümüz, efendimiz
demektir.
de, yedi mânâya gelir. Meşhur olan üç mânâsı ilah, köle ve efendi
demektir. Mevlânâ Celaleddin Rumî demek, (Efendimiz Celaleddin Rumî)
demektir. Buradaki (mevlânâ=mevlâmız) kelimesi, büyüğümüz, efendimiz
demektir.
Bid’at ehli, bunları bilmediği için, Abdünnebî diyen
Müslümanlara müşrik damgasını basıyor. Sadece bu konuda değil, birçok
konuda Müslümanları müşriklikle damgalıyorlar. Müslümana kâfir diyenin
imanı varsa, kendisi kâfir olur. Vehhâbîlerin bozuk imanları
yüzünden küfre düştükleri, birçok muteber eserde yazılıdır.
Müslümanlara müşrik damgasını basıyor. Sadece bu konuda değil, birçok
konuda Müslümanları müşriklikle damgalıyorlar. Müslümana kâfir diyenin
imanı varsa, kendisi kâfir olur. Vehhâbîlerin bozuk imanları
yüzünden küfre düştükleri, birçok muteber eserde yazılıdır.
Hristiyanlar
da, bu (kul) kelimesiyle alay ediyorlar, (Müslümanlar, kendilerini kul,
köle kabul ediyorlar, hâlbuki biz Tanrı’nın çocuklarıyız) diye güya
şecaat arz ediyorlar.
da, bu (kul) kelimesiyle alay ediyorlar, (Müslümanlar, kendilerini kul,
köle kabul ediyorlar, hâlbuki biz Tanrı’nın çocuklarıyız) diye güya
şecaat arz ediyorlar.
Vehhâbîlerin bunları bilmemeleri, Müslümanları tekfir etmeleri, şirk damgası vurmaları çok büyük ahmaklıktır.
İMANIN KUVVETİ
Sual: Bir insan, kendi imanının kuvvetli olup olmadığını anlayabilir mi?
CEVAP: Evet,
anlayabilir. Karşılaştığımız bir işi yaparken dünya menfaatimizin
olacağı, aynı iş başka türlü yapıldığında ise, âhiret menfaatimizin
olacağı biliniyorsa, biz de âhiret menfaatimiz olanı seçebiliyorsak,
imanımızın kuvvetli olduğu, dünya menfaatini tercih ediyorsak imanımızın
zayıf olduğu anlaşılır.
anlayabilir. Karşılaştığımız bir işi yaparken dünya menfaatimizin
olacağı, aynı iş başka türlü yapıldığında ise, âhiret menfaatimizin
olacağı biliniyorsa, biz de âhiret menfaatimiz olanı seçebiliyorsak,
imanımızın kuvvetli olduğu, dünya menfaatini tercih ediyorsak imanımızın
zayıf olduğu anlaşılır.