Resûlullah efendimiz buyurdu ki: “Kim Allahü teâlânın helâl kıldığını helâl, haram kıldığını haram kabul ederse, o kimse akıllıdır.”
Ebû Sa’d el-Mâlinî hazretleri hadîs âlimidir. Yüz bin hadîs-i şerîfi ezberleyip hafız olmuştur. Afganistan’da Hirat’ta doğdu. 412 (m. 1024)’de Mısır’da vefât etti. Rivâyet ettiği hadîs-i şeriflerden bazıları şunlardır:
Abdullah bin Mes’ûd (radıyallahü anhüma) hasta birisine okuyunca iyi olmuştu. Resûlullah efendimiz (sallallahü aleyhi ve sellem) ona; “Onun kulağına ne okudun?” buyurdu. “Sizi ancak boşuna yarattığımızı ve gerçekten bize döndürülmeyeceğinizi mi zannettiniz?” (Mü’minûn-115) meâlindeki âyet-i kerîmeyi ve ondan sonraki âyet-i kerîmeleri sonuna kadar okuduğunu söyledi. Bunun üzerine Resûlullah efendimiz “Eğer yakîn sahibi birisi, bu âyet-i kerîmeleri bir dağa okumuş olsaydı, muhakkak ki, o dağ yok olurdu” buyurdu.
Enes bin Mâlik’in (radıyallahü anh) bildirdiği hadîs-i şerîfte Peygamber efendimiz buyurdu ki: “İbrâhim (aleyhisselam) ateşe atılacağı zaman ateşe bakınca, (Hasbünallahü ve ni’mel vekîl. Allahü teâlâ bize kâfidir. Ve O, ne güzel vekîl’dir) dedi.”
İbn-i Ömer’in (radıyallahü anhüma) bildirdiği hadîs-i şerîfte Peygamber efendimiz buyurdu ki: “Ümmetimin içinde, her yüz senede iyiler bulunur. Bunlar beşyüz kişidir. Kırkı ebdâldir. Bunlar, her memlekette bulunur.” Bunun üzerine Eshâb-ı kirâm (radıyallahü anhüm) “Yâ Resûlallah! Bize onların ne amel işlediklerini bildir” deyince, Resûlullah efendimiz buyurdu ki: “Onlar, kendilerine zulmedenleri affederler. Kendilerine kötülük yapanlara iyilik yaparlar, Allahü teâlânın kendilerine verdiği şeyler ile yardım ederler.”
Huzeyfe-i Yemânî (radıyallahü anh) anlatıyor. Resûlullah efendimiz buyurdu ki: “Ey Huzeyfe! Ümmetimden her toplulukta, bazı kimseler vardır ki, onlar beni isterler, Allahü teâlânın kitâbındaki emirleri yerine getirirler. Onlar, benden, ben onlardanım. Onlar beni görmeseler bile.”
Hazreti Ebû Bekr (radıyallahü anh), bir gün evinden dışarı çıkmıştı. Yolda Resûlullah efendimize “Yâ Resulallah! Sen ne ile gönderildin?” dedi. Resûlullah efendimiz: “Akıl ile gönderildim” buyurdular. Ebû Bekr (radıyallahü anh): “Bizim akıllı olmamız, nasıl olur?” diye sorunca, Resûlullah efendimiz: “Kim Allahü teâlânın helâl kıldığını helâl, haram kıldığını haram kabul ederse, o kimse akıllıdır. Bundan sonra, Allahü teâlânın emirlerini yapıp, yasaklarından sakınma husûsunda gayret gösterirse, ona âbid denir…” buyurdular.