İmam-ı Şafiî hazretleri buyurdu ki: “Âlime yakışan odur ki; kendisiyle Rabbi arasında kalan iyi amellerden çokça yapsın. Çünkü aşikâr olan amelsiz ilimin uhrevî faydalarının azlığıdır… İyilerden birinin rü’yada görülüp de ‘Rabbim beni ilmim sayesinde bağışladı’ dediği pek nadirdir.”
İmam-ı Ahmed bin Hanbel, ilim tahsilinde olanların geceyi tamamen uyku ile geçirdiğini gördü mü, ona ilim öğretmekten vazgeçerdi. Bir gün Ebû Isme, hadîs-i şerif okumak için ona gelmişti. O gece İmamın evinde misafir idi. Abdest suyu getirip bir kenara koydu. Şafak sökmeden önce Ebu Isme’nin odasına gedi ve gördü ki o uyuyor. Suya baktı, olduğu gibi duruyor. Onu uyandırdı ve dedi ki:
– Buraya geliş sebebinizi söyler misiniz? Ebu Isme:
-Sizden hadîs okumak için geldim, yâ İmam, dedi. Bunun üzerine İmam:
-Gece teheccüd namazı kılmadığın halde nasıl hadîs okuyacaksın? Bu halinle sen, nereden gelmişsen oraya dönersin, buyurdu.
İmam-ı Mâlik hazretleri buyuruyor ki: “İlim, rivayet ve kuru bilgi çokluğu değildir. İlim, faydalı olan ve kendisiyle amel edilen şeydir.”
İmam-ı Şafiî hazretleri buyurdu ki: “İmam Mâlik bana dedi ki: Ey Muhammed, amelini un yap, ilmin de ona katılacak tuz olsun.”
İmam-ı a’zam Ebû Hanîfe hazretlerini, vefatından sonra birisi rü’yada görmüş ve “Ne haldesin, yâ imam?” diye sormuş. İmam-ı azam, “Allahın mağfiretine mazhar oldum” buyurmuş. “İlmin sebebiyle mi, yâ imam?” demesine de şu karşılığı vermiştir: “Heyhât! İlmin birtakım şartları, âfetleri ve mes’uliyetleri vardır. Onun âfetlerinden kurtulmuş olanların sayısı azdır.”
Hazreti Ali buyurdu ki: “Huşu olmayan namazda hayır yoktur. Boş söz konuşulmanın terk edilmediği oruçta hayır yoktur. Dikkat etmeden Kur’an-ı kerim okumakta hayır yoktur. Vera olmayan ilimde hayır yoktur. Cömertlik olmayan malda, zenginlikte hayır yoktur. Devamlı olmayan nimette hayır yoktur. İhlas, tazim ve tekrim olmayan duada hayır yoktur.”
Hadis-i şerifte buyuruldu ki:
(Kimde şu üç şey varsa, dünya ve ahiret nimetlerine kavuşur: 1- Belâya sabır. 2- Kazaya rıza. 3- Bolluk ve rahatlıkta dua.)