Alman vakıflarının Türkiye’nin bütünlüğüne dönük faaliyetleri çok tehlikeli. İbretlik. 2003 öncesi darbe çalışmalarıyla ne kadar da örtüşüyor.
Türkiye gazetesinde 16 Kasım 2003’te konuyla alakalı yayınlanan makalemden ilgili kısımları aşağıya aynen alıyorum:
“Devlet Güvenlik Mahkemesi savcısının bir iddianamesini duyduk. İddianamede; Türkiye’deki Alman vakıflarının, istihbarat toplama, casusluk ve ülkemiz aleyhine bölücü çalışmalar yaptığı anlamında ithamlar varmış. Aynı savcı bu iddianamenin hemen arkasından, üzücü bir iftira neticesinde görevinden alınıverdi. Alman-Türk ilişkileri, tarihte, Kanuni zamanına kadar uzanır. 1’inci Dünya Harbi öncesinde, başta askerî personel görevlendirme olmak üzere, Almanlarla çok yönlü ilişkilerimiz oldu. 1’inci Dünya Harbinde milyonlarca Türk genci, Alman çıkarlarına feda edildi. Osmanlının başındaki İttihad-terakki, Türk menfaatlerini Almanlara peşkeş çekti. 2’nci Dünya Harbinde ise; Hitler, her hafta bir ülkeyi çiğnerken, Türkiye tarafsız kaldı. ABD ve İngiliz devlet adamları, Adana’da, İsmet İnönü ile buluştu, Churchil, Türkiye’yi harbe sokmak istedi. ABD başkanı da destekledi. İsmet İnönü de harbe girmeye razı. ABD Genel Kurmay Başkanı, Türkiye’nin harbe girmemesini, girdiğinde doğacak zararları anlattı. ABD başkanı fikrinden vazgeçti. İsmet İnönü’nün Türkiye’yi harbe sokmayışının uydurma olduğu da anlaşıldı. Dünya altın kaynaklarına hakim olmaya çalışan Almanya ile dünya petrol kaynaklarını sömüren İngiliz-Amerikan iş birliği kıyasıya çatışıyor. Almanya, Alman vakıflarıyla Türkiye’ye sızmaya kalkıştı. Erzurum, Van, Gaziantep ve doğudaki birkaç ilimizde, bazı ilçe belediyeleri ile Alman vakıfları sıkı temasa geçti.
Bütçesi zayıf bazı belediye başkanları, ilçelerine, sportif ve kültürel yeni tesisler kazandırmak için, dış borç ve krediler arıyordu. Karşılarına Alman vakıfları çıktı. Ankara’daki elçilikleri aracılığı ile yapılan görüşmelerde, Almanlar, bu ilçelere öğrenci yurdu yaparız, ancak bu yurda alınacak öğrenciler için bize %50 kontenjan verin şartıyla… Şimdi iş iyice su yüzüne çıktı…”