“Oğlum bana tek bir soru sordu: Anne sen bugün nasıl bir iyilik yaptın da ben o arabadan sağ çıktım?!.”
Geçen sene oğlum araba aldı. Arabası spor, çok güzel bir arabaydı. Onu çok seviyor bizi bile bindirmeye kıyamıyordu. Biz de babasıyla oğlumuzun bu araba sevdasına bakıp gülüyor, hatta “oğlum bu araba bizim değil mi?” diye takılıyorduk.
O da “bu benim, siz gidin kendinize başka bir araba alın” diyordu.
Beyim de “sen benim arabama binerken iyi miydi? Köyde iken el frenini indirip arabayı ağaca çarptığını unuttun mu?” diyerek ona şaka; şakayla karışık bir öğüt de vermek istiyordu.
Bir gün “Oğlum arabaya bu kadar sık binme. Kaza yaparsın bir şey olur, üstüne branda alalım dursun” dedim…
Aradan birkaç gün geçti. Bu arada ben de mahallede seçim çalışmalarındaydım. Kadın kollarındaydım. Aktif çalışıyordum. Yanıma kitap alıp bir yandan da akrabalarımın evine uğradıkça kitaplardan veriyordum.
Evde çok kitap vardı dağıtmak için. Zamanım yetmiyordu. Fırsat buldukça değerlendirip kitap vermekten başka da çözüm yoktu.
O gün yine yoğun seçim çalışması vardı insertler, toplantılar taramalar yaptık. Öğleden sonra eve yorgun bir vaziyette geldim. Bu sefer de ev işi vardı. Saat ilerlemişti. İkindiyi kıldım yemek yapmak için mutfağa girdim. Telefon çaldı. Arayan oğlumdu:
“Anne kaza yaptım” dedi.
O an ne yapacağımı bilemedim. İnsanın aklına hiçbir şey gelmiyor donup kalıyormuş. Oğlum telefonda “anne benim bir şeyim yok iyiyim” deyip bana moral veriyordu.
“Oğlum neyin ver?” dedim, “anne bir şeyim yok birkaç sıyrık var o kadar” dedi.
Neyse bu hafif kazaya şükrettik. Tedavi bitti, oğlum eve geldi. Gece bana tek bir soru sordu:
“Anne sen bugün nasıl bir iyilik yaptın da ben o arabadan sağ çıktım?”
Arabanın ön kısmı içine çökmüş hurda olmuştu. Düşündüm “bugün 2 tane Mektûbât kitabı hediye ettim oğlum” dedim. Oğlum da “anne beni o kitaplar hürmetine Allah korudu” dedi.
Ben de “Kitaplar ve yazarı hürmetine Mevla’m seni o kazadan sağ salim çıkardı” dedim. O iki eseri ne kadar zor şartlarda iken hediye ettiğimi ben bilirim.
Allahü teâlâ bizi bu hizmetten geri koymasın. Sadaka kazayı önler hele bir de Mektûbât-ı Rabbani hediye edersen. Rabbim bizi bu büyüklerin yolundan ayırmasın. Ehl-i sünnet ve cemaat itikadını herkese anlatan bahtiyar kullarından eylesin. Bu hizmetlere vesile olan ve bizlerin duygularına yer veren Türkiye gazetesine teşekkür ederim.
Rumuz: S.Ö.