“Annenin duası kabul olmuş!..”

“Annenin duası kabul olmuş!..”



“Bana o kitabı getirmeden dönme oğlum” dedi. Bahsettiği kitap “Tam İlmihal-Seâdeti Ebediyye” idi…

 

Londra’dan öğrenci tecilimi kırdırıp ülkeme askerlik görevimi yapmak için dönüp hocamın Eyüpsultan’daki kabrinin başında ettiğim duadan sonra askerliğim İstanbul’a çıkmıştı. İlk günden tanıştığım üst ranzadaki asker arkadaşım ile bir anda kaynaşmıştık. Çünkü benim gibi düşünüyor, benim okuduğum kitaptaki bilgilerden söz ediyordu bana. Ve en sonunda bana “Sen Osman Ünlü Hocayı tanıyor musun?” deyince düğüm çözülmüştü.

Kendisini TGRT radyosunda yıllardır dinliyordum ve “Hakikat Kitabevi”nin eserlerini de ilk kez onun konuşmaları sayesinde duymuştum. Hatta kendisiyle tanışmıştım, konferanslarına katılmak nasip olmuştu.

Asker arkadaşım Kadir’e karşı gittikçe daha da ısınıyordum. Demek ki o da… Heyecanım aslında daha da artmıştı. Heyecanla sordum:

“Peki sen nasıl tanıştın?”

-Benim bir kız kardeşim var. Ankara’da tıp okuyor. Onun çok sevdiği bir hocası, genç yaşta vefat etmiş ve bir arkadaşı o sıralar Osman Hoca’yı tavsiye etmiş. Kardeşim müptelası olmuş programın. Zamanla tesettüre de girince annem kardeşimdeki değişime şaşırıp o da dinlemeye başlamış.

Annem de bana söyledi ben de üniversiteyi okuduğum ODTÜ yurdunda kalırken ilk kez tanıştım. Derslerim haricinde netten arşivdeki programları indirdim. Anlattıkları çok güzel şeylerdi. Çok ısındım.

Okulum bitince de askerliğe karar verdim. İstanbul çıkınca da anneciğim bana bir söz verdirdi:

“Bana o kitabı getirmeden dönme oğlum” dedi. Bahsettiği kitap Tam İlmihal-Seâdeti Ebediyye idi. İlk çarşı iznimde o kitabı bulup anneme göndermeliyim.
– Bursa’da bir arkadaşım var, yemekten sonra telefon ile ondan o kitabı istetiriz. Annenin duasını alalım.

– Annemin duası dedin de aklıma ne geldi. Askere gelirken annem ellerini açıp bana şöyle dua etmişti:

“Ya Rabbi, sen Kadirim’in ranza arkadaşını; dinini bilen, namazını kılan, Ehl-i sünnet itikadında bir kimse eyle!”
“Demek, senin annenin duasıydı beni çekip getiren” derken damlalar süzüldü yanaklarımdan…

Londra’da iken msn’de tanıştığım Onur… Askerlik hakkında ondan bilgi almak… Dilekçe vererek askerlik kararı aldırmak ve İstanbul… Vay be… Her şey apaçık!  Sözlerin büyüğü büyüklerin sözü:

“Dua namludan çıkan kurşunu geri çevirir!..”
Askerlik geride kaldı. Geçen gün Kadir Abi aradı, Adana’da işe başlamış. İlk maaşı ile Tam İlmihal alıp çevresine dağıtmış. O artık benim hem asker hem de ahiret arkadaşım…

        Rumuz: “Arkadaş”