Asla küfre dönmem!

Zübeyr bin Avvam (radıyallahü anh) iman ettiği zaman, amcası çok kızdı. Onu hasıra sarar, ateşe sokar, çıkarır ve “Haydi, İslam’dan dön!” derdi.
O cevap verip:
“Asla!” derdi.
Ve ardından “Lâ ilahe illallah Muhammedün Resulullah” der, yapılan bütün işkencelere sabredip katlanırdı. O, Allah yolunda kılıç sıyıranların ilkiydi.
? ? ?
Bir gün birdenbire vehimlenip “Resulullah yaralandı!” dedi.
Kılıcını sıyırdı.
Resulullah’a koştu.
Efendimiz sordular:
“Ne oldu yâ Zübeyr?”
“Kalbime, seni yaraladılar diye bir fikir geldi yâ Resulallah!” dedi.
Efendimiz sevindi.
Ve dua buyurdular.
? ? ?
Bedir harbindeki bir hadiseyi Zübeyr bin Avvam şöyle anlatır:
“Bedir günü müşriklerden Ubeyde bin Said’le karşılaştım.
Zırhlara bürünmüştü.
Sırf gözleri görünürdü.
At üzerindeydi.
Çocukluktan beri büyük karınlı olduğu için kendisine ‘Ebu zat-ül Keriş’ denirdi.
Ortaya çıkıp:
‘Ben Ebu Zat-ül Keriş’im!’ diye Müslümanlara meydan okudu.
Bu, kanıma dokundu.
Mızrağımı fırlattım.
Gözüne sapladım.
Yıkılıp canı çıktı.
Ayağımı yanağına basıp bütün kuvvetimle mızrağımı çekip çıkardım. Mızrağımın iki tarafı da eğilmişti.”