Mümin kabre konunca Münker ve Nekir meleklerinin suallerine cevaben “Rabbim Allah, dinim İslâm ve Peygamberim Hazret-i Muhammed’dir” der.
Melekler bunu işitir.
“Doğru söyledin” derler.
İşte bu, Allahü teâlânın “Allah, iman edenlere dünyada ve âhiret hayatında o kararlı sözlerinde sebat ihsan eder” buyurduğu sözün mânâsıdır.
Sonra bir kimse gelir.
Yüzü gayet güzeldir.
Ve güzel kokuludur.
O mümine yanaşır.
Ve “Nimetleri devamlı olan Allahü teâlânın cennetiyle seni müjdelerim” der.
O mümin sevinir.
O kimseye döner.
Ve “Allah sana hayırlı karşılıklar versin, sen kimsin?” diye sorar.
Zira merak etmiştir.
O kimse cevap verip;
“Ben, senin dünyadayken yaptığın iyi amellerinim. Sen Allah’ın emirlerine uyup Onun kullarına iyilik ettiğin için Allahü teâlâ seni bu güzel nimetlerle mükâfatlandırdı” der.
O kimse gider.
Başkası gelir.
Ve “Buna, cennetten döşek getirin ve cennetten kabrine bir kapı açın!” der.
Bir döşek getirilir.
Ve bir kapı açılır.
O mümin sevinir.
Ve “Yâ Rabbî! Kıyamet çabuk kopsa da bir an önce aileme ve çocuklarıma kavuşsam” der.