Abdülkâdir-i Geylani hazretleri, talebesi olan Musa bin Mahin Mardini hazretleri hakkında “müjde” vermişti.
Seneler evveldi.
Bir gün insanlara;
“Ey Bağdat halkı! Yakında öyle biri gelecek, üzerinize öyle bir güneş doğacak ki, öyle birisi size gelmemiştir” buyurdu.
Kabr-i şerifi Mardin’de olan Musa bin Mahin Mardini hazretleri, duası kabul olan bir veliydi. Kör birine dua etse Allah’ın izniyle gözleri açılır, fakire dua etse zengin olur, hastaya dua etse sıhhate kavuşurdu.
Demire dokunsa,
“mum” gibi akardı.
● ● ●
Bir zaman “yangın” çıktı.
İnsanlar çok uğraştılar.
Ama önünü alamadılar.
Ne yapsalar, yangın sönmüyordu.
Çaresizlik içinde Musa bin Mahin hazretlerinin dergâhına koşup durumu anlattılar.
Ve dua istediler.
Büyük zat onlara;
“Korkmayın” dedi ve asasını verip “Bunu yangının en alevli yerine atın” buyurdu.
Dediği gibi yaptılar.
Yangın ânında söndü.
Sonra asayı buldular.
Hiçbir şey olmamıştı…
Rengi bile değişmemişti. Onu Musa bin Mahin hazretlerine teslim edip, hürmet, minnet ve teşekkürlerini arz ettiler.
Büyük veli, onlara;
“Kardeşlerim!.. Allahü teâlâ bana, ‘elimin değdiği hiçbir şeyi ateşin yakmayacağını’ ilham etmiştir” buyurdu.