Cennete ilk girecek olanlar

Cennete ilk girecek olanlar



Bir kimse Peygamber efendimize “Yâ Resûlallah, Cennete ilk girecek olanları bana söyler misin?” dedi…

 

Velîd bin Şüca hazretleri hadîs âlimlerinin meşhûrlarındandır. 243 (m. 857)’de Bağdâd’da vefât etti. Naklettiği hadis-i şeriflerden bazıları:

Bir kimse gelip, “Yâ Resûlallah! Kıyâmet günü, insanların Allahü teâlâya en yakın olanlarını bize bildirir misin?” diye sual etti. Resûlullah efendimiz (sallallahü aleyhi ve sellem) buyurdu ki: “Kıyâmet günü Allahü teâlâya en yakın olanlar, Allahü teâlâdan korkanlar O’na karşı tevâzu sahibi olanlar ve Allahü teâlâyı çok zikredenlerdir.” O kimse “Yâ Resûlallah! İnsanlar arasında Cennete ilk onlar mı girecek?” diye sordu. Resûlullah efendimiz “Hayır, Cennete ilk girecek olanlar onlar değildir” buyurdu. Soran kimse, “Yâ Resûlallah, öyle ise Cennete ilk girecek olanları bana söyler misin?” dedi. Resûlullah efendimiz buyurdu ki: “Cennete ilk girecek olanlar, müminlerin fakirleridir. Onlar Cennetin kapısına geldikleri zaman, melekler onları karşılayacaklar ve (Hesabınızı veriniz, ondan sonra geliniz) diyecekler. Fakir müminler derler ki: “Biz neyin hesabını vereceğiz ki, kullandığımız, kendisinden istifâde ettiğimiz bir malımız yoktu. Biz âmir değildik ki adâletle veya zulümle hükmetmiş olalım. Biz, bize gelen dînin emirleri ile Allahü teâlâya kavuşuncaya kadar O’na ibâdet ettik.”

“Benim dört tane vezirim vardır. Bunlardan ikisi semâvât ehlinden, ikisi de Arz ehlindendir. Semâvât ehlinden olanlar, Cebrâil ve Mikâil’dir (aleyhimesselam). Arz ehlinden olanlar da Ebû Bekir ile Ömer’dir (radıyallahü anhüma).”

“Kim bir hastayı ziyâret edip, yanında bir miktar otursa, Allahü teâlâ o kimseye, bin sene göz açıp-kapayıncaya kadar hiç günah işlememiş, hep ibâdet etmiş gibi sevap verir.”

“Oruç ve Kur’ân-ı kerîm kıyâmet günü şefaat edeceklerdir. Oruç, ‘Yâ Rabbî! Ben filan kimseyi, dünyâda iken yemesine ve içmesine mâni oldum. Onun için ona şefaat edeceğim’ der ve şefaat eder. Kur’ân-ı kerîm de, ‘Yâ Rabbi! Filan kimse dünyâda iken geceleri beni okurdu. Ben de onun uykusuna mâni oldum. Onun için ona şefaat edeceğim’ der ve şefaat eder.”

Abdürrahmân bin Ganem’in bildirdiği hadîs-i şerîfte; Resûlullah efendimiz Hazreti Ebû Bekr’e ve Hazreti Ömer’e (radıyallahü anhüma); “İkinizin söz birliği ettiğiniz hiçbir işte sizden ayrılmam” buyurdu.

Comments are closed.