Seyyid Fehim Arvasi hazretleri, Doğu Anadolu’da yetişen büyük velilerdendir. Silsile-i aliyyenin otuzdördüncüsüdür. “Hazret-i Şeyh” ve “Allâme” lakapları vardır. “Arvasi” denmekle meşhur olmuştur. Babası, Seyyid Abdülhamid Arvasi’dir. 1825 yılında Van’ın Bahçesaray (Müküs) ilçesine bağlı Arvas (Doğanyayla) köyünde doğdu. 1895’de aynı köyde vefat etti…
Küçük yaştan itibaren ilim öğrenmeye başlayan Seyyid Fehim hazretleri, kısa zamanda Kur’an-ı kerimi hatm ve hıfzetti. Amcaoğlu Seyyid Sıbgatullah Efendi onu bir gün Nehri’ye götürdü. Seyyid Taha-yı Hakkâri hazretlerinin huzuruna gidip sohbetiyle şereflendiler. Dönecekleri zaman Seyyid Taha hazretleri “Fehim burada kalsın” buyurdu. Seyyid Taha hazretlerinin hizmetinde kalan Seyyid Fehim, kısa sürede kemale geldi. Hocasının hizmet ve sohbetinde tasavvuf yolunun en yüksek derecelerine kavuşan Seyyid Fehim, büyük bir veli oldu. Mutlak hilafetle şereflenme zamanı gelince, üstadı Seyyid Taha hazretleri, onu huzuruna çağırdı ve insanlara İslamiyet’in emir ve yasaklarını anlatmak, onların dünya ve ahirette saadete, kurtuluşa kavuşmalarına vesile olmakla vazifelendirdi ve Arvas’a gönderdi…
Üstadının vefatından sonra daha da tanınan Seyyid Fehim hazretleri, ilim ve fazilette iyice meşhur oldu. Senede iki defa Van’a teşrif ederek halka İslamiyet’in emir ve yasaklarını anlatırdı. Vaaz ve sohbetleriyle Van halkının dine bağlılığı ve bu husustaki şöhreti arttı. “Dünyada Van, ahirette iman” sözü insanlar arasında yaygın olarak söylenmeye başlandı… Van’a gelişlerinde büyük bir kalabalık ve izdiham olurdu. Zamanın valisi, askerî ve mülkî erkan onu ziyaret ederek, sohbetlerinden istifade ederler, müşkil meselelerini sorup cevaplarını alırlardı…
İlim, fazilet ve güzel ahlakta zamanının bir tanesi olan Seyyid Fehim hazretleri, İslamiyet’in emirlerine ve sevgili Peygamberimizin sünnet-i seniyyesine titizlikle uyardı. Onu sevenler namazlarını mutlaka camide cemaatle kılarlardı. Onun en büyük kerameti, kendisinden sonra vazifesini devam ettirecek olan Seyyid Abdülhakim Arvasi hazretleri gibi âlim ve veli bir zatı yetiştirmesiydi… Allahü teala şefaatlerine nail eylesin…