Ebu Hafs bin Esved rahmetullahi aleyh, tâbiînin büyük fıkıh ve hadis âlimlerindendir. Âişe, Enes bin Mâlik ve Abdullah bin Zübeyr (radıyallahü anhüm) gibi sahâbîlerden hadis rivayet etmiştir. Rivayetleri Kütüb-i Sitte’de yer almaktadır. 99 (m. 717)’de vefat etti. Buyurdu ki: Resûlullah efendimizin (sallallahü aleyhi ve sellem) mucizelerinden bazıları da, önceden haber verdiği bazı hadiselerin, zamanı gelince vuku bulmasıdır. Bunlardan bazıları:
Resûlullah efendimiz, (Ümmetim yetmişüç fırkaya ayrılacaktır. Hepsi Cehenneme gidecek, ancak biri kurtulacaktır) ve (Acemler Müslümanları bir veya iki defa yener, sonra ebediyyen (o devirde İran’da bulunan) Sâsânîler yok edilir) ve (Rûmlardan nice nesiller hüküm sürerler. Her birisi helak oldukça, sonraki asırdakiler, yani bir diğer nesil onun yerine geçer) buyurdu. Bütün bunların hepsi Resûlullah efendimizin haber verdiği gibi meydana geldi.
(Ömer hayatta olduğu müddetçe, Müslümanlar arasında fitne zuhûr etmez) buyurdu. Buyurduğu gibi Ömer’in (radıyallahü anh) hilâfeti son buluncaya kadar ümmet-i Muhammed emniyyet üzere yaşadı. Daha sonra fitneler zuhûr etmeye başladı.
Yine Resûlullah efendimiz, Îsâ aleyhisselâmın gökten ineceğini, Mehdî’nin “aleyhirrahme” zuhûr edeceğini, Deccal’ın ortaya çıkacağını haber verdi.
Osman-ı Zinnûreyn’in Kur’an-ı kerim okurken şehit edileceğini, Ali’nin mübarek başından, İbni Mülcem’in kılıcı ile yaralanarak şehit olacağını haber verdi. Hattâ Ali (radıyallahü anh), İbni Mülcem’i gördükce; mübarek başını gösterir. (Bunu ne zaman kana bulayacaksın) buyururdu. İbni Mülcem bundan Allahü teâlâya sığınır, (Madem ki, böyle alçak, kötü bir işin zuhûru Peygamberimiz tarafından haber verilmiştir. Ey Ali, sen beni öldür. Bu kötü işe alet olup da, kıyamete kadar lanete dûçâr olmayayım) diye rica ederdi. Ali (radıyallahü anh) (Katilden önce ceza olamaz. Vuku bulduktan sonra kısas olursun) cevabını verirdi. Bunlar da tamamı ile vaki oldu.