Bir gün Hazret-i Ömer (radıyallahü anh), bazı Eshab-ı Kiram’a “Resulullah Efendimizin ‘fitne’ hakkındaki sözlerinden hatırında olan var mı?” diye sordu.
Hazret-i Huzeyfe:
“Benim var” dedi.
“O nedir?” deyince:
“Peygamberimiz fitne hakkında ‘Kişi; ailesinden, malından, çocuklarından ve komşusundan dolayı fitneye düşer. Böyle günahlara, oruç tutmak, namaz kılmak ve iyiliği emredip kötülükten menetmek, kefaret, karşılık olur’ buyurdu” diye arz etti.
Hazret-i Ömer:
“Muradım o değildi” dedi.
“Ya neydi?” deyince:
“Deniz gibi dalgalanacak fitneyi soruyorum” buyurdu.
Hazret-i Huzeyfe:
“Ey müminlerin emiri! Senin zamanınla onun arasında bir kapalı kapı var” diye cevap verdi.
Hazret-i Ömer:
“Bu kapı kırılacak mı, yoksa açılacak mı?” diye sorunca:
“Kırılacak!” dedi.
Hazret-i Ömer:
“Desene ümmet-i Muhammed, kıyamete kadar bir araya gelemeyecek!” diyerek üzüntüsünü dile getirdi.
Aradan günler geçti…
Hazret-i Huzeyfe’ye geldiler.
“O kapı neydi?” dediler.
Cevabında:
“Ömer’di” dedi.
Daha sonra Hazret-i Ömer şehit edildi!