Şeyh Edebali hazretleri, Osmanlı Devleti’nin kuruluşuna “manevi destek” veren bir büyük zattır. Kabr-i şerifi, Bilecik merkezde bir vadinin içerisindedir.
Bu zat, büyük İslâm âlimidir.
Ve gönül ehli bir “Allah dostu.”
120 yıl ömür sürdü.
Ve Bilecik’te vefat etti.
Ertuğrul Gazi’nin, oğlu Osman Gazi’ye vasiyeti şöyledir:
“Ey oğul!.. Beni kır ama Şeyh Edebali’yi kırma… Bana karşı gel, ona asla… O, bizim boyumuzun ışığıdır!”
***
Ertuğrul Gazi, bir gece âlimlerden birinin evine misafir olmuştu.
Oturup sohbet ettiler.
Ve yatma vakti geldi.
Ev sahibi “Hayırlı geceler!” dedi ve ayrıldı odadan.
Ertuğrul Gazi tam yatacaktı ki kıble duvarında, işlemeli bir kılıf içinde “Kur’ân-ı kerim” asılı olduğunu gördü.
Ve edebinden yatamadı.
“Allah kelâmı”na olan saygısından o geceyi “diz üstü” oturarak geçirdi.
Ve hiç uyumadı…
Ancak sabaha karşı içi geçti bir ara.
Ve kısa bir rüya gördü
Rüyasında, gaibden:
“Ey Ertuğrul!.. Sen benim kelâmıma hürmet ettin… Ben de senin evlâdına bir ‘ulu devlet’ ihsan ederim ki kıyamete kadar yeryüzünde devam eder” denildi kendisine.