Bir gün bir arkadaşın evindeydik. Mevzû Mekkî Efendi hazretlerinden, Onun büyüklüğünden açıldı. Ben “Mâdem öyle, Mekkî Efendi ile ilgili bir hâtıramı anlatayım” dedim.
“İyi olur” dediler.
Şöyle anlattım:
“Mekkî Efendi, bir gün bizim gariphâneye gelmişti. Bize “Kıymetinizi bilin. Şu anda dünya yüzünde böyle sizin gibi bir arkadaş topluluğu, Ehl-i sünnet bir cemaat yoktur. Siz, Peygamber Efendimizin müjdelediği kimselersiniz” buyurdu.
Bunu anlattım.
Ve arkadaşlara;
“Ben bu müjdeyi, Mekkî Efendi’den bir defâ değil, belki on, on beş defa duymuşumdur” dedim.
Meğer ordaki arkadaşların hepsi işitmiş bunu Mekkî Efendi’den.
Arkadaşlar bana;
“Yine anlat” dediler.
Ben şöyle anlattım:
“Bir gün bizim gariphâneye gelmişti. Masanın üstünde “Tam İlmihâl”i gördü ve bize dönüp sordu:
“Bunu okuyor musunuz?”
“Okuyoruz” dedik.
Mekkî Efendi bize;
“Ben bu kitâbın başına bir ‘takrîz’ kaleme aldım. Orada Arabî olarak ‘Ey temiz gençler! Dînî ve millî bilgilerinizi, bu latîf, benzeri bulunmayan, belki de ileride bir benzeri yazılamayacak olan bu kitaptan alınız’ diye yazdım. Bu kitapta, bir Müslümana lâzım olan bütün bilgiler var. Hem de Ehl-i sünnet âlimlerinin kitaplarından kaynak göterilerek yazılmış. Bu kitâbı hem okuyun, hem de dağıtın” buyurdu…