Gözlerinden yaş akardı

Fahreddin-i Râzî hazretleri bir gün vaaz ediyor, Sultan da dinliyordu.
Bir ara;
“Ey dünyanın Sutanı! Ne senin saltanatın kalır, ne de Râzî’nin bu hâli” buyurdu.
Ağlıyordu.
Ardından;
“Hepinizin dönüşü Allah’adır” mealindeki ayet-i kerimeyi okudu.
Sultan ve camide bulunan herkes ağladılar.
***
Fahreddin-i Râzî hazretleri, Sultan Muhammed Harzemşâh’a mektup yazıp bazı salih kimseler hakkında istirhamda bulundu.
Şöyle yazmıştı:
“Bu mektubumu, zahirde size, hakikatte ise Allahü teâlâya arz ediyorum. İstediğimi verirseniz, hakikatte veren yine Allahü teâlâdır. Siz de sevap kazanırsınız, vesselam.”
***
Bir gün şöyle anlattı:
“Bir kimse, Allahü teâlâdan başkasına itimad ederse, bu itimadı, onun, bela, mihnet, sıkıntı ve zorluk çekmesine sebeb olur. Kula itimat etmezse, Rabbine güvenirse, istediği şey en güzel şekilde hasıl olur ki, her Müslüman bunu böyle bilmelidir.”
***
Bir gün de sevdiklerine;
“İnsan birisinden bir şey isterken, istediği şeyin o kimsede emanet bulunduğunu bilmelidir. Çünkü o da kuldur. Ve kendi gibi acizdir. Bu itibarla insan, hakiki sahibinin Allahü teâlâ olduğunu hatırdan çıkarmamalı, isteklerini Allahü teâlâdan istemelidir” buyurdu.