Îmânlı kalmak çok zordur!..

Îmânı gideren hâlleri bilmek lâzımdır. İslâmiyetin îmânsızlık alâmeti dediği sözleri söyleyen ve işleri yapan, kalbinde tasdîk olsa ve inandığını söylese de, îmânı gider…
    
Îmân etmek kolaydır fakat îmânı muhafaza etmek ve îmânlı kalmak çok zordur. Bu sebeple, îmânı gideren hâlleri bilmek lâzımdır. İslâmiyetin îmânsızlık alâmeti dediği sözleri söyleyen ve işleri yapan, kalbinde tasdîk olsa ve inandığını söylese de, îmânı gider. İslâmiyetin saygı gösterilmesini emrettiği şeyleri kötülemek böyledir. Bunun için, Allahü teâlâya lâyık olmayan şey söyleyenin îmânı gider… Allah, Arş’tan veyâ gökten bize bakıyor, sen bana zulmettiğin gibi Allah da sana zulmediyor, yalan bir söze, Allah biliyor ki, doğrudur demek ve melekleri küçültücü şeyler söylemek, Kur’ân-ı kerîmi, hattâ bir harfini küçültücü söz söylemek, bir harfine bile inanmamak, îmânı giderir.
Peygamberleri küçültücü şeyler söylemek, Kur’ân-ı kerîmde isimleri bildirilen yirmi beş Peygamberden birine inanmamak, meşhûr sünnetlerden birini beğenmemek, çok iyilik yapan birisi için, Peygamberden dahâ iyidir, demek îmânı giderir. Medine’ye giden bir kimsenin;
(Kabrim ile minberim arası, Cennet bahçelerinden bir bahçedir) hadîs-i şerîfini işitince, ben minber, hasır ve kabirden başka bir şey görmedim demesi, îmânını giderir. Ahırette olacak şeylerle alay etmek, îmânı giderir.
Kabirdeki ve kıyâmetteki azâblara akla, fenne uygun değildir diyerek inanmamak, Cennette Allahü teâlâyı görmeye inanmamak, îmânı giderir.
İslâmiyete inanmamak alâmeti olan sözlere, fen bilgilerine, din bilgilerinden dahâ hayırlıdır demek, namâz kılsam da kılmasam da berâberdir demek, zekât vermem demek, harâmdan olan mâlı fakîre verip sevâp beklemek, hep îmânı giderir.
İslâm bilgilerine inanmamak, bunları ve din âlimlerini aşağılamak da küfür olur, îmânı giderir.
Kâfir olmayı isteyen kimse, buna niyet ettiği anda kâfir olur. Küfre sebep olduklarını bilerek ve arzûsu ile küfür kelimelerini söyleyen kâfir olur. Bilmeyerek söylüyorsa; âlimlerin çoğuna göre yine kâfir olur. Küfre sebep olmayan kelime söylemek isterken, şaşırarak, küfre sebep olanı söylerse kâfir olmaz. Kâfirlerin bayram günlerinde, o güne mahsûs şeylerini, onlar gibi kullanmak, bunları kâfire hediye etmek de, îmânı giderir.
Netice olarak, Müslümân olmak için, nefsin de îmân etmesi, emredilmemiştir. Nefsinden kalbine küfre, inkâra sebep olan şeyler gelen kimse, bunları söylemese, îmânının kuvvetine alâmet olur. Küfre sebep olan şeyi kullanan kimseye kâfir dememelidir. Bir Müslümânın bir işinde veyâ sözünde doksandokuz küfür, inkâr ihtimâli olsa, bir tane de îmân ihtimâli bulunsa, bu kimseye kâfir denilmez. Çünkü Müslümâna hüsn-i zan etmek lâzımdır.