Şam evliyasından Muhammed Urre hazretlerini sevenlerden, büyüklüğüne inananlardan bir kimse, Şam’dan bir yolculuğa çıkmıştı. Ancak geçeceği yollar o zaman gayet tehlikeliydi…
Ama mecburdu.
Kendi kendine;
“Eğer sağ salim Şam’a geri dönersem, Muhammed Urre hazretlerine, Allah rızası için bir ‘elbise’ hediye edeceğim” dedi.
Yâni böyle nezretti.
Salimen de gidip geldi.
Nihayet sabah oldu.
Ve kapısı çalındı.
Açtığında Muhammed Urre hazretlerini gördü karşısında.
Büyük veli buyurdu:
“Haydi, nezrini ver!”
Adam şaşırdı!
Ve nezrini hatırlayıp, onun için aldığı elbiseyi getirip arz etti. Böylece ona olan muhabbeti kat kat arttı…
● ● ●
Bu zat, bir gün talebesine; “İnsanların en akıllısı zahidlerdir” buyurdu .
Sebebini sordular.
Cevabında;
“Çünkü zahid, dünyaya kıymet vermez, üzerine düşmez. Dünyaya düşkün olmaması, akıllı olduğunu gösterir” buyurdu.
● ● ●
Bir gün de bir dostu; “Efendim, ‘son nefesim’in nasıl olacağını çok merak ediyor, bunun için üzülüyorum” dedi.
Büyük velî de;
“Bu üzüntüden hiç kimse kurtulamamıştır. ‘Allah adamları’; din büyükleri, ‘son nefes’ korkusuyla ömür boyu ağlamışlardır” buyurdu.