Kadavra

Ceset, diseksiyon (parşalara ayırmak, kesmek) için kullanılan cansız insan vücudu. Daha çok; hekimlik öğretimine kullanılmak için hazırlanmış ceset manasındadır. Bir kadavra diseksiyonunun gayesi., insan vücudunun anatomisini (yapısını) öğrenmek isteyenlere yeterli bilgiye sağlamaktır. Bu bilgiyi sağlamak için en uygun araç kadavradır. Yine de; cesete ölümün yaptığı değişiklikler ve cesedi korumak için kullanılan fiksatif sıvılar az veya çok organların normal görünümünü bozmaktadır. Ayrıca organizmanın hayat boyunca geçirdiği hastalıkların yaptığı değişiklikler de cesedin normal anatomisi değerlendirilirken göz önünde tutulmalıdır. Bu yüzden kadavra diseksiyonun patolojik anatomi (hastalıklarda meydana gelen yapı değişikliklerini inceleyen bilim dalı) ile olan ilgisi sonucu otopsi kavramı ortaya çıkmaktadır. Otopside, sebebi bulunamıyan hastalıkları ve ölümleri aydınlatmak gayesi ile kadavralar incelenir

Kadavra hazırlanma safhası: Bir kadavra, ölümden 1-2 saat sonra yapılacak bazı ön hazırlıklar sonucunda hazırlanabilir duruma getirilir.

Ölümü takip eden 1-2 saat içinde cesede şah damarı (Arteia Carotis Communis) gibi büyük bir atardamardan kan mikdarına eşit olan 5lt kadar formol verilir. Formol kadavranın çabuk sertleşmesini sağlar. Bu işlemler sonunda kadavra özel olarak hazırlanmış % 10’luk formol havuzuna konur. Burada en az 6 ay bekler ve bu işlemler sonucunda kadavra hazır duruma girer

Kadavra Türkiye’de ve dünyada, özellikle tıp eğitimi yapan fakültelerde Anatomi dersinde eğitici gayelerle kullanılır.

Organ ve doku alınması, saklanması ve nakli hakkındaki 2238 nolu kanunun bazı maddeleri:
Madde:1- Tedavi, teşhis ve bilimsel amaçlarla organ ve doku alınması, saklanması ve nakli bu kanun hükümlerine tâbidir.

Madde: 5- Onsekiz yaşını doldurmamış ve mümeyyiz olmayan kişilerden organ ve doku alınması yasaktır.

Madde: 6- Onsekiz yaşını doldurmamış ve mümeyyiz olan bir kişiden organ ve doku alınabilmesi için, vericinin en az iki şahit huzurunda açık, bilinçli ve tesirden uzak olarak önceden verilmiş, yazılı ve imzalı veya en az iki şahit önünde sözlü olarak beyan edip imzaladığı tutanağın, bir hekim tarafından onaylanması zorunludur.

Madde: 14- Bir kimse sağlığında vücudunun tamamını veya organ ve dokularını; tedavi, teşhiş ve bilimsel amaçlar için bıraktığını resmi veya yazılı bir vaziyetle belirtmemiş veya bu konudaki isteğin iki şahit huzurunda açıklamamış ise sırasıyla ölüm anında yanında bulunan eşi, reşit çocukları, ana veya babası veya kardeşlerinden birisinin, bunlar yoksa yanında bulunan herhangi bir yakının muvafakatiyle ölüden organ ve doku alınabilir.

Aksine bir vasiyet veya beyan yoksa, kornea gibi ceset üzerinde bir değişiklik yapmayan dokular alınabilir.
Ölü, sağlığında kendisinden ölümden sonra organ veya doku alınmasına karşı olduğunu belirtmemişse organ ve doku alınamaz.

Ek fıkra: Ayrıca vücudun ölümden sonra inceleme ve araştırma faaliyetlerinde faydanılmak üzere vasiyet edenlerle, yataklı tedavi kurumlarında ölen veya bunların morglarına getirilen ve kimsenin sahip çıkmadığı ve adli kovuşturma ile ilgisi olmayan cesetler, aksine bir vasiyet olmadığı takdirde 6 aya kadar muhafaza edilmek ve bilimsel araştırma için kullanılmak üzere ilgili yüksek öğretim kurumlarına verilebilir…