Kıyamette ağlamamak için!..

Kıyamette ağlamamak için!..



Medine’de yaşayıp orada vefat eden Safvan bin Süleym hazretleri, çok namaz kıldığından ayakları şişer, namazlarda ağladığından, seccadesi ekseriya “ıslak” olurdu!

Bir gün yakınları geldiler

“Niçin çok ağlarsınız?” dediler.

“Kıyamette ağlamamak için” buyurdu.

Sordular:

“O gün ağlanacak mı efendim?”

“Evet, yalnız iki kısım insan ağlamaz. Bunlar; Allah korkusuyla haramdan sakınanlar ve Allah korkusuyla gözyaşı dökenlerdir!” buyurdu.

● ● ●

Bu zat, bir gün birine “Sen, son nefeste imânla gitmeyi garanti etmek ister misin?” diye sordu.

“Çok isterim” dedi.

O vakit kendisine;

“Öyleyse ‘Allah dostlarını çok sev. Ehl-i Sünnet âlimlerini, Allah’ın veli kullarını sevenler, mutlaka imânla ahirete giderler” buyurdu.

● ● ●

Bir gün de “bir genç” geldi.

Bu zatın huzuruna girdi…

Ve kendisine;

“Bu dünyada en büyük bayram nedir efendim?” diye sordu.

Büyük veli;

“En büyük bayram, günah işlemediğimiz gündür” buyurdu.

Bir gün de bir genci; “Kıyamet günü, Allahü teâlâ, kuluna sitem edip ‘Ey kulum! Hep zahirini, dışını süsledin. Benim nazar ettiğim kalbini, gönlünü temizlemek için hiç uğraşmadın’ buyuracak” diye ikaz etti.