Kutbeddin Efendi rahmetullahi aleyh, Samsun evliyasındandır. Seyyid olup türbesi, Samsun Eski Mezarlık’ta kendi ismini taşıyan câminin yanındadır. 1870 senesinden sonra vefat etti. Bir sohbetinde buyurdu ki:
Bir hadîs-i şerîfte, (Helale, harama dikkat ederek çalışıp kazanan kimseyi, Allahü teâlâ çok sever). Bir hadîs-i şerîfte, (Bir dirhem gümüş kıymetinde harâm alan kimseyi, yirmibeşbin sene Cehennemde bırakacaklardır) buyuruldu. Bir hadîs-i şerîfte buyuruldu ki: (Bir zaman gelecek ki, insanlar, yalnız malın, paranın gelmesini düşünüp, helâlini, haramını düşünmeyecekler). O hâlde, bir Müslüman, her aldığını, helâl mi, haram mı düşünmeli, haram ise almamalıdır. Aldığı şeyde hakkı olanlara vermeyi, fakirlere, gariplere yardım etmeyi düşünmelidir. Çünkü insanların iyisi, insanlara iyilik edendir. İnsanların kötüsü, insanlara kötülük edendir…
İnsan, kazandığına kanaat etmeli, Allahü teâlânın taksimine râzı olmalıdır. (Kanâ’at eden doyar) buyuruldu. Kendinin ve çoluk çocuğunun ihtiyaçlarını helâlden kazanmak, kimseye muhtaç kalmamak, cihâd etmektir. Birçok ibâdetlerden dahâ sevaptır.
Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” bir sabâh, Eshâbı ile konuşurken, kuvvetli bir genç, erkenden dükkânına doğru geçti. Bazıları, erkenden dünyâlık kazanmaya gideceğine, buraya gelip birkaç şey öğrenseydi iyi olurdu, deyince, Resûlullah efendimiz, (Öyle söylemeyiniz! Eğer kimseye muhtaç olmamak ve ana, baba, çoluk çocuğunu da muhtaç etmemek için gidiyorsa, her adımı ibâdettir. Eğer, herkese övünmek, keyif sürmek niyetinde ise, şeytânla berâberdir) buyurdu. Bir hadîs-i şerîfte, (Bir Müslümân, helâl kazanıp, kimseye muhtâaç olmaz ve komşularına, akrabâsına yardım ederse, kıyâmet günü, ayın ondördü gibi parlak, nûrlu olacaktır). Bir hadîs-i şerîfte, (Doğru olan tüccâr, kıyâmette sıddîklarla ve şehîdlerle berâber olacaktır). Bir hadîs-i şerîfde, (Allahü teâlâ, san’at sâhibi mü’mini sever). Bir hadîs-i şerîfte, (En helâl şey, san’at sâhibinin kazandığıdır). Bir hadîs-i şerîfte, (Ticâret yapınız! Rızkın onda dokuzu ticârettedir). Bir hadîs-i şerîfte de (Kendini başkasından sadaka isteyecek hâle düşüreni, Allahü teâlâ yetmiş şeye muhtaç eder) buyuruldu.