Libya iç savaşa gidiyor!..

Libya’da Kaddafi diktasına karşı ayaklanma ülkeyi iç savaşa doğru götürmektedir. Kaddafi dengesiz ve kendi ihtiraslarından başka hiçbir şeyi düşünmeyen bir kişidir. Libya lideri Kaddafi’nin hayatı boyunca hayalini kurduğu Afrika Birliğinin başkanlığı ve muhaliflerin tepkisi onu çılgına çevirdi.
Mısır’ın 30 yıllık diktatörü Hüsnü Mübarek yerini oğluna hazırlamış ve ABD ile İsrail’in desteğini almış idi. Ama bu hayaller askıda kaldı. Kaddafi ise şımarık ve Türk düşmanı ve hayatı son derece zevk ve israf içinde geçen oğlunu yerine hazırlıyordu. Kaddafi de eninde sonunda gidicidir. Arap Dünyasında son derece muazzam bir uyanış vardır. Halk dikta ve vesayet rejimlerine karşıdır. Bunların yerine demokrasi, çok partili parlamenter sistem, insan hakları, hukukun üstünlüğü, milli ve manevi değerlerin ihyası, huzur ve refah istemektedir.
Kaddafi’nin sert, insafsızca müdahalesi insaf ve insanlık dışıdır. Demokratik taleplerini dile getirenlere karşı insaf dışı müdahaleler şiddeti artırır. Halkın istekleri kan ve şiddetle önlenemez. Şiddete başvurmak yangına su yerine benzin sıkmaktır. Kaddafi ve şımarık cahil oğlu, Türk düşmanıdır. Hatta İslami bazı değerlere düşmandırlar. Ama Libya halkı Türkleri sevmektedir.
İspanyollar Orta ve Güney Amerika’da yerli halkı zulüm ile Katolik yaptılar. Ve dillerini unutturarak İspanyolca konuşmalarını sağladılar. Libya mübarek ve muhterem Turgut Reis’in mirasıdır. Libya halkı milli ve manevi değerlerini, İslamı ve Arapça dilini Osmanlıya borçludur. Osmanlı, Libya’yı İspanyol sömürgesi olmaktan kurtarmanın yanında Müslüman kalmasını ve Arap dilini kullanmasını sağlamıştır. Bu yüzden Libya’nın Osmanlıya minnet borcu vardır.
Libya Emiri İdris Senusi Türkiye’de Bursa’da istirahat ederken üsteğmen Kaddafi ihtilal yaparak Emirliğe son vermiştir. Devrilen Libya Emiri son derece ahlaklı, dindar temiz bir Müslüman idi. Ve İstiklal Harbinde Türklere yardım etmiş idi. Ancak ihtilalden bu zamana (42 yıl) baktığımızda o bildik portre vardır. Zulüm ve kendi menfaatini halktan önce tutmak. Sonucunda isyan ateşi…

Comments are closed.