“Ne olur, kızımı kurtarın!..”

“Ne olur, kızımı kurtarın!..”



Seyyid Nur bedayuni hazretleri, Hindistan evliyasının büyüklerindendir…

Başı derde düşen, ona koşuyordu o devirde.

Bir gün de yaşlı bir “kadın” geldi huzuruna.

Ağlayıp inliyordu!

Büyük veli sordu:

“Hayrola bacım, ne oldu?”

“Cinler kızımı kaçırdılar efendim… Çaresiz buraya geldim, ne olur, bir himmet edin, yardım edin de kızımı kurtarın” dedi.

Büyük veli başını eğdi.

Birazcık tefekkür etti…

Ve o kadıncağıza;

“Allah’ın izniyle kızın kurtulacak, müsterih ol” buyurdu.

Kadın sevindi ve teşekkür edip ayrıldı huzurdan. Evine geldiğinde kızı oturuyordu odasında.

Koşup sarıldı kızına.

Dünyalar onun olmuştu…

Sordu hemence:

“Kızım, söyle hele, nasıl kurtuldun onların elinden?”

Kız şöyle anlattı:

-Anneciğim! Beni yakalayıp bir ata bindirdiler… Kendileri de atlı olarak günlerce yol gittik. Bir sahrada ellerimi bağlayıp hapsettiler. Biraz önce yanıma, “nur yüzlü” bir zat geldi. Ellerimi çözüp çıkardı dışarıya. Bir de baktım ki evimdeyim, ben de anlamadım buraya nasıl geldiğimi…

Ama annesi anlamıştı.

Sarıldı sevgili kızına.

Ve “Sen, o ‘Allah dostu’nun himmet ve yardımıyla geldin kızım. Cenâb-ı Hakk böyle zatları başımızdan eksik etmesin” dedi.

Comments are closed.