“Niçin acele gidersiniz?”

“Niçin acele gidersiniz?”



Dâvud-i Tâî “rahmetullahi aleyh” hazretleri, evliyânın büyüklerindendir.

Nefsiyle mücâdele ederek evliyâlık yolunda kemâle gelmişti.

Dışarı pek çıkmazdı.

Ancak namaz için câmiye çıkar, kılınca da çok acele eve dönerdi hemen.

Bir gün kendisine;

“Niçin böyle acele eve gidiyorsun?” diye sordular.

Cevâbında;

“Beni bekliyenler var” buyurdu.

Sordular:

“Kim bekliyor efendim?”

“Kabristandakiler” buyurdu. “Sonsuz yolculuğa hazırlık yapmam gerekiyor. Onun için acele gidiyorum.”

● ● ●

Bir gün yine câmiden çıktı. Acele eve gidiyordu ki, “Bu aceleniz nedir efendim?” dediler.

Büyük velî;

“Gönlü dünyâya bağlı insanları görünce kalbim dünyâya meylediyor. Onları görmemek için hızlı gidiyorum” buyurdu.

Sordular:

“Efendim, insanlarla niçin konuşmuyorsunuz?”

Cevâben;

“Kiminle konuşayım? Gönlünü dünyâya kaptırmış olanlarla konuşsam kalbim kararıyor. Akıllı olanlar da bana emir ve yasakları hâtırlatmıyor, hatâ ve kusurumu söylemiyorlar. Bana, bunlardan

da fayda gelmiyor” buyurdu…