Zamanın padişahı Sultan Hasan, oğlu Halil’i iyi bir idareci olabilmesi için Fars vilayetine vali tayin etti.
Ancak Halil, gittiği vilayette halka zulmetmeye başladı. Zulmünden bıkan halk, durumu Sultana bildirdiler.
Sultan çok üzüldü.
Uzun uzun düşündü.
Ve İbrahim Gülşeni hazretlerine gidip “Efendim, oğlum Halil zulme başlamış. Yazdıracağım emri ona götürüp halkın içinde korkmadan okuyun!” dedi.
***
Hanımı bunu duydu ve acele oğluna bildirdi.
O da adamlarına:
“Yolları tutun ve gelenleri yakalayın!” diye emretti.
Bu esnada İbrahim Gülşeni hazretleri yola çıkmıştı. O yere yaklaşınca onu yakalayıp valinin huzuruna çıkardılar.
Halil hürmet etti.
Ve herkesin arasında “Efendim! Tebriz’den çıkalı kaç gün oldu?” diye sordu.
Büyük veli:
“Dün çıktık” dedi.
***
Halil gayr-i ihtiyari bir kahkaha attı. Zira inanamamıştı.
Alaylı bir tavırla:
“Tebriz’den burası bir aylık yoldur. Hele bu kış mevsiminde yollar karlı ve buzludur. Bu yolculuk bir aydan fazla sürer” dedi.
Büyük veli:
“Biz yalan söylemeyiz. Yalan söyleyeni de sevmeyiz. İnanmıyorsanız işte mektup. Tarihine bakarsanız anlarsınız” buyurdu. (Devamı yarın)