Ömrü savaşlarda geçmişti…

Miktad bin Esved (radıyallahü anh), Eshab-ı kiramın meşhurlarındandır. Hazret-i Ömer vefat edeceği zaman onu yanına çağırdı.

Hilâfet işini görüştü.

Vasıyette bulundu…

Ve kendisine;

“Yâ Miktad! Beni kabre koyduktan sonra danışma heyetini çağır ve onları bir evde topla. İçlerinden birini halife seçinceye kadar onları orada tut” emrini verdi.

O da hemen;

“Başüstüne” dedi.

Emri yerine getirdi.

Hazret-i Osman’ın halifeliği sırasında da ihtiyarlamış olduğu hâlde savaşlara katıldı.

Ömrünü savaş meydanlarında cihadla geçirip yetmiş yaşlarında Medine’de vefat etti…

***

Cenaze namazını Hazret-i Osman (radıyallahü anh) kıldırdı… Efendimiz, kumandanlarından olan Miktad bin Esved’i çok severdi.

Onun hakkında;

“Allah bana Eshabımdan dört kişiyi özellikle sevdiğini bildirip benim de onları sevmemi emir buyurdu. Bunlar; Ali, Miktad, Selman ve Ebu Zer’dir” buyurdu.

O da Efendimizi severdi.

Sohbetlerini dinledi.

Hadisler nakletti.

Bunlardan biri de;

“İnsanlar kıyamet gününde günahlarına göre tere batacaklardır. Ter, kiminin topuğuna kadar; kiminin dizlerine, kiminin beline, kiminin de ağzına kadar yükselir” hadîs-i şerifidir.