Osman’dan hediyedir!..

Peygamber Efendimiz “aleyhissalâtü vesselâm” bir gün eshâb-ı kirâma karşı; “Her Peygamber, bir eshâbiyle övünür. Ben de eshâbımdan Osman bin Affân ile övünürüm” buyurdular.
Ne şeref!
Bir gün de;
“Melekler benimle övündükleri gibi, ben de, Osman bin Affân ile övünürüm” buyurdular.

BUNLAR NEDİR?
Bir gazâda İslâm askerinin yiyeceği bitmiş, gâzîler ye’se düşmüşlerdi. Efendimiz aleyhisselâm Eshâbın üzüldüğünü gördü.
Kendi de üzüldü.
Ve o sahâbîlere;
“Üzülmeyin, rahat olun. Cenâb-ı Hak gün batmadan size rızık gönderir” buyurdu.
Hazret-i Osman;
“İnşallah” dedi.
Ve kendi kendine; “Resûlullah boş konuşmaz. O bir şey buyurduysa, muhakkak yerine gelir. Bu hayırlı işe ben vesîle olayım” dedi.
Böyle düşündü.
Ve düştü yollara.
Çok yerler dolaşıp Eshâb-ı kirâm için yiyecek aradı. Nihâyet ondört yük yiyecekle döndü geri.
Gün batmamıştı.
İstediği olmuştu.
En önemlisi Efendimizin sözü yerine gelmişti. Hazret-i Osmân erzak yüklü deveyi, sürdü gazâ yerine.
Efendimiz;
“Yâ Osmân, bunlar nedir?” diye sordular.
Arz etti ki:
“Osman’dan hediyedir.”
Memnun oldular.
Ve ellerini açıp;
“Yâ İlâhî! Osman’a çok ecir ver!” diye duâ buyurdular…