624 sene üç kıtada at koşturan şerefli ecdâdımız Osmânlılar, gittikleri her yere ilim-irfân, ahlâk-fazîlet, medeniyet, adâlet-hakkâniyet, insan hakları, nûr-hidâyet götürmüş, bütün insanların çok rahat bir şekilde, can-mal-ırz emniyeti içerisinde yaşamalarını temin etmişlerdir… “Osmânlı İmparatorluğu”nun eski topraklarında kurulan devletleri [64 adet], hâkimiyetimizde veya himâyemizde kalış müddetlerine [çoktan aza] göre gruplandırarak sayacak olursak, bizim târihte ne olduğumuz daha iyi anlaşılacaktır: AVRUPA: 1. Türkiye 2. Bulgaristan (545 yıl) 3. Sırbistân, Karadağ, Bosna-Hersek, Hırvatistân, Makedonya ve Kosova (539’ar yıl) 4. Arnavutluk (435 yıl) 5. Romanya ve Moldova (490’ar yıl) 6. Yunanistân ve Gürcistân (400’er yıl) 7. Ukrayna (308 yıl) 8. Güney ve Kuzey Kıbrıs (293’er yıl) 9. Rusya’nın Güney Toprakları (291 yıl) 10. Slovenya (250 yıl) 11. Voyvodina [Osmânlı zamanında adı: Banat] (166 yıl) 12. Macaristân (160 yıl) 13. Azerbaycân (25 yıl) 14. Polonya [Osmânlı zamanında adı: Lehistân], Belarus, Litvanya ve Letonya (25’er yıl) -Himâye- 15. Ermenistân ve İtalya’nın Güneydoğu Kıyıları (20’şer yıl) 16. Slovakya [Osmânlı zamanında adı: Uyvar] (20 yıl) ASYA: 1. Irâk, Sûriye, Filistîn, Ürdün, Lübnân, İsrâîl (402’şer yıl) 2. Yemen (401 yıl) 3. Ummân, Birleşik Arap Emîrlikleri, Katar, Bahreyn (400’er yıl) 4. Suûdî Arabistân (399 yıl) 5. Kuveyt (381 yıl) 6. Îrân’ın Batı Toprakları (30 yıl) AFRİKA: 1. Mısır ve Sûdân [Osmânlı zamanında adı: Nubye] (397’şer yıl) 2. Libya [Osmânlı zamanında adı: Trablusgarp] (394 yıl) 3. Eritre [Osmânlı zamanında adı: Habeş], Cibûtî, Somali [Osmânlı zamanında adı: Zeyla’], Kenyâ Sâhilleri ve Etiyopya’ nın Bir Kısmı [Osmânlı zamanında adı: Habeş] (350’şer yıl) 4. Cezâyir ve Çad’ın Kuzey Bölgeleri [Osmânlı zamanında adı: Reşâde] (313’er yıl) 5. Tûnus (308 yıl) 6. Nijer’in Bir Kısmı [Osmânlı zamanında adı: Kavar], Mali [Osmânlı zamanında adı: Gat Kazası], Senegal, Gambiya, Gine Bissau ve Gine (300’er yıl) 7. Tanzanya sâhilleri (250 yıl) 8. Mozambik’ in Kuzey Toprakları (150 yıl) 9. Fâs, Batı Sahrâ ve Moritanya (50’şer yıl) -Himâye- Müslümânları, asırlar boyu, harp meydânlarında zaferden zafere koşturan biricik arzû, âhirette şehîdlere verilecek sonsuz nimetlere îmân etmeleri ve bunlara kavuşmak için cân atmalarıdır. Düşmândan yılmayan Müslümân askerler, şehîd olmak arzûsuyla yanıp tutuşmuş, harp meydânlarında kahramânca dövüşmüş ve şehîd olmaktan büyük bir haz ve zevk duymuşlardır.