“O dairenin sahibi olan komşumuz, o zamanın söylemiyle solcular tarafından öldürülmüştü. Aile perişan olmuştu…”
Yer İstanbul Ortaköy’dü. Sahibi Almanya’da yaşayan bir ailenin evini kiralamıştık. 1978 yılı ki o yıllarda kiralık ev bulmak çok zordu. Ortalık karışıktı. Öğrenci olayları hız kesmiyor aksine artıyordu.
Bir sene sonra ev sahibi yaz tatili için Almanya’dan İstanbul’a geldiğinde bize de sürpriz yapmıştı. Evinin tahliye edilmesini istemişti. Yani “evden çıkın” diyordu. Peki sebep neydi?
Kirasını mı zamanında ödemiyorduk? Kontratımız mı dolmuştu? Evine bir zarar mı vermiştik? Hayır.. Hiçbirisi… Bizi niçin evden çıkarmak istiyordu öyleyse?
Efendim, kendileri kesin dönüş yapacaklarmış. Yani artık Türkiye’de yaşayacaklarmış.
Eh bu onların en doğal hakkıydı. Ama bizim için de acı bir haberdi.Çok üzüldük hâliyle…
Şimdiki gibi, ha deyince ev bulmak mümkün değildi. Yalvar yakar biraz süre istedik. “Ev bulur bulmaz taşınacağız” dedik.
Dediğim gibi o yıllarda terör ve cinayetler tam gaz devam ediyordu.
Biz başladık ev aramaya. Ve birkaç gün içinde oturduğumuz apartmanda kiralık bir daire çıkmıştı karşımıza.
Peki nasıl?
Bir cinayet sonrası… O da ne demeyin!.. O dairenin sahibi olan adam, o zamanın söylemiyle solcular tarafından vurulmuştu. Aile perişan olmuştu.
Kolay değildi elbet. Karısı artık bu dairede yaşamak istemiyordu. Etiler’e taşınacaktı.
İşte bu sebeple evi de bize kiraya verecekti.
Bir komşumuzun öldürüldüğüne üzülürken, bu ölüm vesilesiyle ortaya çıkan bir kiralık ev için sevinmek… Bu tarif edilemez bir buruk duyguydu… O cinayetin perde arkası da aydınlatılamadı gitti…
Kadıncağız evini Etiler’e taşıdı… Bize de dairenin anahtarını teslim etti.
Biz ona yeni evinde huzur dilerken kendimiz de apartmanda bir ev bulduğumuza seviniyorduk…
Onun ardından, o eve taşındık. Oh, bu zor zamanda, bu kadar kolay bir kiralık ev bulmak doğrusu büyük bir şanstı…
Biz öyle zannedelim… Eve taşındıktan çok kısa bir süre sonra kadın çıkıp gelmez mi?
-Ben vazgeçtim, tekrar evime dönmek istiyorum…
Şaka gibiydi ama hiç de şaka değildi… Allah’ım bu nasıl bir imtihandı böyle? Şimdi ne yapacaktık?
-Hanımefendi, böyle kiracılık mı olur? Madem geri dönecektiniz bize niye kiraya verdiniz?
-Vazgeçtim ben, çıkın evimden!
Dahası bizi tehdit etmeye başlamasın mı? Haydi gel de çık işin içinden çıkabilirsen… DEVAMI YARIN