Sultanın çocuğunu döven zat!

Emr-i bil maruf ve nehy-i anil münker, farz-ı kifayedir. “Maruf” dinimizin emrettiği hususlardır. “Münker” ise, dinimizin yasakladığı, yani Allahü teâlânın razı olmadığı işlerdir… 

Emr-i maruf çok mühimdir. Emr-i maruf yapılmazsa, ilim yok olur. Cehalet ve sapıklık yayılır. Fitne her tarafı kaplar. Hadis-i şerifte buyuruldu ki: 
(Allahü teâlânın yeryüzünde şehitlerden üstün mücahidleri vardır. Bunlar, emr-i maruf ve nehy-i münker yapanlardır.) [İ. Gazali]
Emr-i maruf herkese farz değildir. Yani emr-i maruf yapanlar varsa, diğerleri sorumlu olmaz. Bunda ölçü şöyledir: 
“Hükümet güç kullanarak, âlimler söz ve yazı ile, diğer insanlar kalb ve dua ile, bir de imkânı nispetinde, âlimlerin kitaplarının yayılmasına yardım ederek emr-i maruf yapar.”
***
Duruma göre; emr-i marufun yapılmaması gereken yerler de yapmanın iyi olduğu yerler de olabiliyor…
Buharalı âlim bir zat, Semerkant’ta Sultanın çocuklarının sokakta uygunsuz oyunlar oynadıklarını görünce elindeki bastonla hafifçe vurur. Çocuklar kaçıp babalarına şikâyet ederler… Sultan, Buharalı âlimi çağırtarak, şöyle der: 
-Ey hoca! Sultana karşı gelmenin cezasını bilmiyor musun? 
-Biliyorum sultanım, ama ya sen, Rahman’a karşı gelenin Cehenneme gideceğini bilmiyor musun? 
-Sana böyle emr-i maruf yapmak vazifesini kim verdi? 
-Önce söyler misin? Seni kim sultan yaptı? 
-Kim olacak elbette Halife. 
-Beni de, o Halifenin Rabbi vazifelendirdi. 
-O hâlde sana Semerkant’ta emr-i maruf vazifesini veriyorum! 
-Ben?de?kendimi bu?vazifeden?hemen?azlettim. 
-Hoca, senin bu cevabına hayret ettim, emredilmeden, izinsiz görev yapıyorsun. İzin verilince de, istemiyorsun. 
-Sultanım, sen izin verince, sonra azledersin. Rabbimin verdiği görevden beni kimse azledemez. 
-Sen iyi birine benziyorsun. Dile benden ne dilersen! 
-Peki, her şey isteyebilir miyim? 
-Elbette. 
– İhtiyarladım, hâlsizleştim, gençleşmek istiyorum! 
-Bu iş elimden gelmez. 
-O zaman bana bir ferman yaz, görevli melekler beni Cehenneme atmasın! 
-Bunu da yapamam. 
-Benim öyle bir sultanım var ki, her şeyimi ondan istiyorum. Hiç (bunu yapamam) demedi. 
-Haklısın, haydi yolun açık olsun. Dualarında beni unutma! (İslam Ahlakı)