Tam koparacaktı ki!..

Tam koparacaktı ki!..



Hindistan’da yaşayan Ferîdeddîn Genc-i Şeker hazretlerinin kabr-i şerîfi Mültan’dadır. Henüz doğmadan kerâmetleri görüldü.

Şöyle ki;

Annesi ona hâmileydi. Komşusunun erik ağacına uzandı bir gün.

Bir tâne “erik” koparacaktı.

Zîra canı çekmişti.

O anda bir şey oldu.

Şiddetli bir “ağrı” duydu karnında.

Büyük bir “acı” hissetti!

Koparmaktan vazgeçti.

Ferîdeddîn büyüyüp de delikanlı olunca, bir gün konuşuyorlardı annesiyle.

Kadıncağız;

“Oğlum! Sana hep helâl lokma yedirdim. Bana da haramdan tek bir lokma yemek nasip olmadı” dedi.

Ferîdeddîn dinledi.

Ve gülümsedi.

Annesi sordu:

“Niçin gülüyorsun?”

Ferîdeddîn;

“Anneciğim! Sen bana hâmileyken komşunun erik ağacına uzanmıştın da tam koparacağın anda karnında bir ağrı hissedip vazgeçmiştin, hâtırladın mı?” dedi.

Annesi düşündü…

Sonra hâtırladı…

Ve “Evet, öyle bir şey olmuştu” dedi.

Oğlu sordu:

“Sebebini anlamış mıydın peki?”

“Hayır, nereden bileyim oğlum.”

Ferîdeddîn;

“Öyleyse ben söyleyeyim. Sana o rahatsızlığı ben vermiştim o gün. Haram yemeni istemediğim için karnındayken acı verdim sana. Sen de vazgeçtin” dedi…