Tek çare öldürmek!..

(Dünden devam)

Hazret-i Hamza’nın iman etmesinin üzerinden üç gün geçmişti ki müşrikler acele toplandılar.
İstişare ettiler.
Çare aradılar.
Ebu Cehil başroldeydi yine. Herkes bir fikir sürdü öne. Ebu Cehil’e göre çare tekti:
Onu öldürmek!
Yoldaşlarına:
“Arkadaşlar! Bundan sonra tek çaremiz var. Onu öldüreceğiz!” dedi.
***
Ömer bin Hattab:
“Bu işi ancak Hattaboğlu yapabilir” deyip Resulullah’ı -güya- öldürmek için pürhiddet düştü yola. Az sonra Nuaym bin Abdullah’la karşılaştı.
Nuaym mümindi.
Yeni iman etmişti.
Ama Ömer bin Hattab habersizdi bundan. Nuaym onu bu hâlde görünce şüphelendi.
Zira silahlıydı.
Ona seslendi:
“Yâ Ömer! Bu hiddet, bu şiddetle nereye gidiyorsun?”
“Birini öldüreceğim!”
“Kimi öldüreceksin?”
“Kimi olacak, Kureyş arasına tefrika sokan, tanrılarımızı beğenmeyen, bizi hor gören Muhammed’i öldüreceğim!” dedi.
***
Nuaym sendeledi.
Çok üzülmüştü.
Sonra toparlanıp:
“Zor bir işe girişmişsin yâ Ömer! Hadi başardın diyelim, o zaman Abdülmuttalip oğullarının elinden nasıl kurtulacaksın, seni sağ bırakırlar mı?” dedi. (Devamı yarın)