Demirci toprağını nurlandıran Balzat Hacı Baba, Horasan erenlerinden olup, Anadolu‘nun fethi için bölgeye gelmiştir.
Kerâmet ehli olup, mübârek bir zât idi.
Şöyle ki;
O devirde genç bir kadın, tek başına evinden çıkmış, karşı köye gidiyordu. Akşamüzeri, tenhâ bir mevkîye gelmişti.
Edepsiz birisi onu gördü.
Ve musallat olmak istedi.
Kadıncağız büyük bir korkuya kapıldı!
Çâresizdi! Kalbinden sessizce “Yâ Rabbî! Beni bu adamın şerrinden ancak sen kurtarabilirsin. Balzat Hacı Baba hürmetine bana yardım et” diye yalvardı.
Adam, iyice yaklaşmıştı ve tam kadını tutmak üzereydi.
Âniden “koca bir yılan” belirdi.
Ve fecî şekilde soktu o ahlâksızı.
Cansız yere yıkıldı!
Kadıncağız kurtuldu…
Ancak korkusundan yolunu şaşırdı bu defâ!
Bilemedi ne yöne gideceğini.
Vakit ilerlemiş, iyice “karanlık” bastırmıştı.
Gözlerini kapadı.
Ve kalbinden “Yâ Rabbî! O zâtın hürmetine beni köyüme ulaştır” diye yalvardı.
Gözlerini açınca bir at gördü.
Bu büyük velî de yanındaydı.
Kadıncağıza;
“Bacım buna bin. O seni köyüne ulaştırır!” buyurdu.
Ve kayboldu gözden…
Kadın o ata binip ulaştı köyüne.