Yer altında yaşadı!..

Ahmed Yesevi hazretleri; küçük yaşından beri Resulullah aleyhisselâmın her sünnetine riayet ederdi. Her işte Ona uyardı.
Yaş konusunda da Ona uydu.
Şöyle ki:
Altmış üç yaşına geldi.
O vakit kendi kendine;
“Resûl aleyhisselâm, bu yaşta dünyadan ayrılmışken benim yeryüzünde durmam Onu sevmeye yakışmaz” diye düşündü.
Ve bir “hücre” yaptırdı yer atında.
Kalan ömrünü o hücrede geçirdi.
Mezar gibi bir yerdi orası.
Dar, küçük ve karanlık.
O yerde ibâdet ederdi.
Bu şekilde ömrü sona erdi.
Yüz yirmi üç yaşına geldi.
Ve o hücrede vefat eyledi..
¥¥¥
Bir gün bir talebesine;
“Evlâdım! Sakın ola, gittiğin yerde ‘Allahlık’ ve ‘Peygamberlik’ dâvâsında bulunmayasın!” diye tembih etti.
Talebe şaşırdı;
“Tövbe hocam! Hiç öyle şey olur mu?”
“Olabilir evlâdım.”
Genç anlayamadı.
“Nasıl olur efendim?”
Büyük veli;
“Her istediğinin olmasını istemek, ‘Allahlık’ iddiasında bulunmak, her sözünün dinlenmesini istemek de ‘Peygamberlik’ dâvâ etmektir” dedi.
Ve ilave etti:
“Çünkü biz âciz kuluz. Yalnız Allahü teâlânın istediği olur ve yalnız peygamberin aleyhimüsselâm sözüne mutlak itaat edilir” buyurdu.