(Dünden devam)
Hazret-i İbrahim çok zengindi. On iki bin sürüsü vardı. Öyle ki her tarafı kaplıyorlardı. Ayrıca köpekleri vardı. Her sürüde bin köpek.
Üstelik her birinin boynunda altından tasması vardı.
***
Bir gün sürülerinin yanındaydı.
Cebrail aleyhisselam geldi.
İnsan kılığındaydı.
Selam verip:
“Bu sürüler kimindir?” dedi.
İbrahim aleyhisselam:
“Allahü teâlânındır, benim elimde emanettir” buyurdu.
***
Hazret-i Cibril “Bana birini sat” deyince “Bir kere Allah de, sürülerin üçte biri senin olsun!” buyurdu.
Hazret-i Cibril “Allah!” dedi.
***
Hazret-i İbrahim:
“Bir kere daha söyle, diğer üçte birini de vereyim!” buyurdu.
Melek bir daha “Allah!” dedi.
***
O kadar zevklendi ki “Bir kere daha Allah de, sürülerin hepsi senin olsun!” buyurdu.
Melek tekrar söyledi.
Hazret-i İbrahim çok sevindi.
Hatta şevke gelip:
“Bir kere daha söylersen, köpeklerin hepsini, altın tasmalarıyla birlikte sana veririm” dedi.
***
Cebrail aleyhisselam “Allah!” dedi.
Ve ardından:
“Ben, Allahü teâlânın emriyle seni imtihana gelmiştim, bunların hepsi senindir” dedi. (Devamı yarın)