Eshab-ı kiramdan Hassan bin Sabit hazretlerine bazıları;
“Yâ Hassan! Sen Bedir Gazası’na katılamadığın için cihad sevabına ve cihada katılanlara verilen müjdelere kavuşamadın” demişlerdi.
O da buna çok üzülmüştü!
Efendimiz bunu işittiler.
Ve onu teselli ettiler.
Şöyle ki;
Onun, İslâm düşmanlarına karşı yazdığı şiirlerin her bir kelimesine verilen sevabın, cihat sevabından daha çok olduğunu beyan buyurdular.
Hassan bunu duydu.
Çok sevindi.
Ve teselli buldu.
Yine Sevgili Peygamberimiz (sallallahü aleyhi ve sellem), onun hakkında;
“Hassan’ın beyitleri, düşmana ok ve kılıç darbesinden daha çok tesirlidir” buyurmuştu.
***
Hassan bin Sabit (radıyallahü anh) bir gün mescid-i şerif içinde müşriklerin aleyhinde “bir şiir” okudu…
Efendimiz de mescitteydi.
Bu şiiri dinledi.
Çok hoşuna gitti.
Ve “Ey Hassan! Sen müşriklerin yüz karalarını ortaya koydukça Cebrail seninledir… Eshabım silâhla harb ettiği gibi sen de dille harb et” buyurdu.
Hazret-i Hassan sevindi.
Huzur bulup neşelendi.
Ve böylece cihadın en kıymetlilerinden olan “sözle ve yazıyla cihad etmek” şerefine kavuşanların ilki olmakla şereflendi…