Hazret-i Ali (radıyallahü anh), yazlık elbiseyi kışın, kışlık elbiseyi de yazın giyerdi.
Hikmetini sordular.
Şöyle anlattı:
“Resulullah Efendimiz Hayber günü biriyle haber göndererek beni çağırdı.
Huzuruna vardım.
‘Yâ Resulallah! Benim gözlerim ağrıyor’ dedim.
***
Mübarek ağzının suyunu eliyle alıp gözlerime sürdü ve ‘Yâ Rabbî! Soğuk ve sıcağın tesirini Ali’den gider’ diye dua etti.
O günden beri göz ağrısı görmedim!
Ve soğuk ve sıcak bana tesir etmedi.”
***
Bir gün de Peygamber Efendimiz, Hazret-i Ali’ye sordu:
“Allahü teâlâyı sever misin?”
“Evet severim” dedi.
“Beni sever misin?”
“Severim” dedi.
“Hasan ve Hüseyin’i sever misin?”
Yine “Evet” deyince “Yâ Ali! Bu kadar sevgiyi bir kalbe nasıl sığdırıyorsun?” buyurdu.
***
Hazret-i Ali sustu.
Cevap veremedi.
Akşam eve gelince Hazret-i Fatıma’ya anlattı. O da “Bunu bilmeyecek ne var, Allah’ı ve Resulünü sevmen imanından, beni sevmen nefsinden, Hasan ve Hüseyin’i sevmen ise tabiatındandır” dedi.
***
Bu cevabı öğrenip Resulullah’a geldi ve aynısını arz edince Efendimiz “Bu meyve, peygamberlik ağacından alınmıştır” buyurdular. Yani bu cevap senden değil, Fatıma’dandır demek istediler.