Resûl-i Ekrem Efendimiz (sallallahü aleyhi ve sellem) bir gün Eshabına;
“Allahü teâlâ, Cebrail Aleyhisselâm vasıtasıyla bana vahyetti ki sizin Rabbiniz olan ben, Ebu Bekir’in isteklerini yerine getirdim. Bunların en aşağısı olarak kıyamete kadar onu sevenleri ve onun dostlarını affettim” buyurdu.
Yine Efendimiz:
“Allahü teâlâ; meleklerine, ümmetimin hepsi için umumi olarak, Osman ve Ali için hususi olarak övünür” buyurdu.
Bir gün de;
“Ebu Bekir’in bir günü Ömer’in bütün günlerinden ve kıyamete kadar olan günlerden hayırlıdır. Ömer’in bir günü Osman’ın bütün günlerinden ve kıyamete kadar olan günlerden hayırlıdır. Osman’ın aynı şekilde. Ali’nin bir günü bütün ümmetin kıyamete kadar olan günlerinden hayırlıdır” buyurdu.
Resûl-i Ekrem yine;
“Allahü teâlâ; cenneti yarattığı zamandan bugüne ve bugünden kıyamete kadar her günde Ebu Bekir, Ömer, Osman ve Ali’nin dostları için birbirine benzemeyen yedi yüz çeşit rahmet ve saadeti cennette meydana çıkaracaktır” buyurdu.
Yine Resûl-i Ekrem;
“Yâ Ali! Sen Kâbe gibisin. Herkes Kâbe’ye varır. Kâbe hiçbir yere varmaz. Eğer insanlar sana gelip hilafet emrini teslim ederlerse onlardan kabul eyle. Eğer gelmezlerse sen onlara varma!” buyurdu.