Kâsım Efendi, Anteb’in meşhur velîlerindendir. “Îneci Kâsım” denilmekle de meşhurdur. 1562 (H.970) senesinde Haleb’de vefât etti. Orada medfûndur. Mısır’da Şeyh Emîr Ahmed Hayâlî hazretlerine talebe oldu. Sohbetlerinde bulunup feyz aldı. Tasavvufta yetişip kemâle erdi…
Kânûnî Sultan Süleymân, Emîr Ahmed Hayâlî hazretlerini İstanbul’a dâvet etmişti. Giderken Haleb’e uğradı. Haleb’de onu sevenler huzûruna koşup; “Efendim bize nasîhat etmesi, rehberlik yapması için talebelerinizden birini burada bırakma lütfunda bulunsanız, olmaz mı?” dediler. Bu arzularını kabûl edip, kendisine halîfelik verdiği Kâsım Efendiyi orada halkı irşâd ile vazifelendirdi. Haleb’de insanlara rehberlik yapmakla meşgûl oldu.
Kâsım Aynî Efendi vefatından kısa bir müddet evvel buyurdu ki:
“Dünya hayatı çok kısadır. Âhıretin azâbları pek acı ve sonsuzdur. İleriyi gören akıl sahiplerinin, hazırlıklı olması lâzımdır. Dünyanın güzelliğine ve tadına aldanmamalıdır. İnsanın şerefi ve kıymeti dünyalıkla ölçülse idi, dünyalığı çok olan kâfirlerin herkesten daha kıymetli ve daha üstün olmaları lâzım gelirdi. Dünyanın görünüşüne aldanmak akılsızlıktır, ahmaklıktır. Birkaç günlük zamanı büyük nîmet bilerek, Allahü teâlânın beğendiği şeyleri yapmaya çalışmalıdır. Allahü teâlânın kullarına ihsân, iyilik etmelidir. Kıyâmette azâblardan kurtulmak için, iki büyük temel vardır: Birisi, Allahü teâlânın emirlerine kıymet vermek, saygı göstermektir. İkincisi, Allahü teâlânın kullarına, yarattıklarına şefkat, iyilik etmektir. Hep doğru söyleyici olan Resulullah sallallahü aleyhi ve selem Efendimiz her ne söyledi ise, hepsi doğrudur. Şaka, eğlence, sayıklama sözler değildir. Tavşan gibi gözü açık uyku ne kadar sürecek! Bu uykunun sonu rezil, rüsvâ olmak ve eli boş, mahrum kalmaktır…
“BİZE DÖNMEYECEK MİSİNİZ?”
Mü’minûn sûresinin yüzonbeşinci âyetinde meâlen, (Sizi abes olarak, oyuncak olarak mı yarattım sanıyorsunuz. Bize dönmeyecek misiniz zannediyorsunuz?) buyuruldu. Her ne kadar, böyle sözleri dinleyecek hâlde olmadığınızı biliyorum. Gençsiniz. İçiniz kaynıyor. Dünya nîmetleri içindesiniz. Herkese sözünüz geçiyor. Her istediğinizi yapabiliyorsunuz. Fakat, size acıdığımız için, iyilik etmek istediğimiz için söylüyoruz. Elinizden bir şey kaçmış değildir. Tevbe edilecek, Allahü teâlâya yalvaracak zamandır…”