Meymûn bin Mihrân hazretleri “rahmetullahi aleyh”, Tâbiînin büyüklerindendir. Bir gün misâfirleri geldi. Hizmetçisine seslenip; “Misâfirlerimize yiyecek bir şeyler getir” dedi.
Hizmetçisi;
“Peki” dedi.
Ve mutfağa girip acele bir çorba pişirdi. Tabaklara koydu ve sıcak çorbaları misâfirlerin önüne koymak için gelirken ayağı takılıp düştü ve sıcak çorbalar Meymûn hazretlerinin başından aşağı döküldü.
Garip üzüldü.
Mahcup oldu.
Kendi kendine; “Acaba bana ne ceza verecek” diye korku içinde beklerken, hazret-i Meymûn onun bu hâlini görüp; “Korkma, sana bir şey yapmayacağım” dedi.
Yetmedi.
Ardından;
“Seni affettim ve Allah rızâsı için âzâd ettim. Haydi artık hürsün ve istediğin yere gidebilirsin” buyurdu.
AHMAKTIRLAR
Bir gün bu zâta; “Efendim, hiç çalışmayıp da; ‘Rızkımız ayağımıza gelir’ diyen kimseler hakkında ne buyurursunuz?” dediler.
Cevap verdi.
Buyurdu ki:
“Onlar hem câhil, hem de ahmak kimselerdir. İbrâhîm aleyhisselâm gibi bir büyük Peygamber, hattâ bütün Peygamberler rızık için sebeplere yapışır, çalışıp kazanarak geçimlerini sağlarlardı…”
KUSURUMU SÖYLEYİN
Bir gün sevdiklerine; “Bende hoş olmayan bir hâl görürseniz, lütfen bana söyleyiniz ki, hâlimi düzelteyim. Zîra bir kimse, din kardeşinde kötü bir hâl görür de bunu ona bildirmezse, faydalı olamaz” buyururdu…