Ebû Tâlib-i Mekkî hazretleri “rahmetullahi aleyh” şöyle anlatır: Kul namaza durduğu zaman, melekler onun iki omuzunda, onunla berâber namaz kılar.
O kul duâ eder.
“Âmin” derler.
Gökten onun üzerine hayırlar dökülür. Namaz kılanlar için gök kapıları açılır. Allahü teâlâ, meleklerine karşı, namaz kılan mü’minlerin saflarıyla övünür.
SİZ KİMLERSİNİZ?
Kıyâmet günü, namaz kılanların derecelerine göre Cennete götürülmesi emri verilir. İlk tabakadakilerin yüzleri yıldızlar gibi parlar. Melekler onları karşılayıp sorarlar:
“Siz kimlersiniz?”
Onlar cevap verip;
“Biz, Muhammed aleyhisselâmın ümmetindeniz” derler. “Sizin dünyâda ameliniz ne idi?” “Biz ezânı işittiğimizde hemen abdest almaya kalkardık” derler.
Melekler dinler.
Bu mü’minlere:
“Siz, kavuştuğunuz bu ni’mete lâyıksınız” derler. Sonra ikinci grup kimseler gelir. Bunların yüzlerinin parlaklığı öncekilerden fazladır. Melekler onlara da; “Sizin namazlarınız nasıldı?” diye sorarlar.
Onlar suâli dinler.
Ve cevap olarak;
“Biz namaz vakti girmeden, abdestimizi alırdık” derler. Melekler; “Siz de kavuştuğunuz bu ni’mete lâyıksınız” derler. Sonra üçüncü tabakadaki kimseler gelirler ki, öncekilerden daha üstündürler.
Yüzleri parlaktır.
Melekler onlara;
“Sizin namazlarınızın husûsiyeti ne idi?” diye sorarlar. Onlar cevâben; “Biz her vaktin ezânını mescidde dinlerdik” derler. Bunun üzerine melekler; “Siz de şu kavuştuğunuz ni’metlere lâyıksınız” derler.