Amr bin Kays hazretleri “rahmetullahi aleyh” Kûfe’de yetişen âlim ve velîlerdendir. Sevgili Peygamberimizin ve O’nun Eshâbının hayâtı gibi yaşamaya çalıştı.
Ticâret yapardı.
Çok kazanırdı.
Ama harcamazdı.
Kazancının çoğunu fakirlere dağıtırdı. Güzel ahlâkıyla insanlara örnek olur, gençlere İslâmiyet’in emir ve yasaklarını anlatırdı.
Hem âlimdi.
Hem de velî
Çok genç yetiştirdi.
Meselâ Süfyân-ı Sevrî “rahmetullahi aleyh” Onun yetiştirdiği büyük âlimlerdendir ki, hocası olan bu zâttan şöyle bahseder:
Hocamın evine vardığımda kendisini ya namaz kılarken veya Kur’ân-ı kerîm okurken bulurdum. Evde bulamazsam, bir mescidde veya dergâhta bulurdum
Görürdüm ki ağlar.
Gözyaşları çağlar.
Buralarda yoksa, bu defa kabristana gider, orada arar ve bulurdum kendisini. Çok defa ağlama sesini işitir, bulunduğu yeri öyle bilirdim.
NİÇİN AĞLIYORSUNUZ?
Onun devamlı olarak ağladığını gören dostlarından biri; “Niçin ağlıyorsun? diye sordu bir gün.
Cevâbında;
“Bu kadar günahla Rabbimin huzuruna nasıl çıkacağım, ona ağlıyorum” buyurdu.
Allah korkusu.
Azâb endişesi.
Kalbinden çıkmaz, bunları düşünüp de ağladığında benzi sararır, rengi değişir, bembeyaz olurdu. İlim ehlinden biri gelince, önünde diz çöker; “Allahü teâlânın sana bildirdiklerinden bana da öğret” diye yalvarırdı.