Amr bin Kays hazretleri “rahmetullahi aleyh” Kûfe’de yetişen âlim ve velîlerdendir. Ticâretle uğraşmasına rağmen dünyâya gönül vermez, âhiret ticâretine sarılırdı.
Gençlerle ilgilenirdi.
Öğüt nasîhat ederdi.
Dünyaya sarılanlara;
“Dünyâya rağbet etmek ne gaflettir. Müslüman önce âhirete hazırlanmalıdır. Zîra âhiret dehşetli yerdir” buyururdu. Vefât ettiğinde bütün Kûfeliler üzüldüler.
Bir velî kaybetmişlerdi.
Cenâzeye geldiler.
Definde bulundular.
Namazdan sonra, gökyüzünden, o güne kadar hiç görmedikleri beyaz ve rengârenk kuşların yükseklerden aşağıya süzülüp, bu zâtın kabri üzerinde döndüklerini ve tekrar gökyüzüne doğru uçup kaybolduklarını gördüler.
Bunu herkes gördü.
Çok güzel kuşlardı.
Hem de çoklardı.
İnsanların hayretle baktığını gören bir zât; “Niçin şaşıyorsunuz? Bunlar meleklerdir. Amr bin Kays’a iyi şehâdette bulunmak üzere geldiler” buyurdu. Yine o gün beyaz elbiseler giymiş mübârek kimseler görülmüştü.
Nûrânî kişilerdi.
Namaz kılındı.
Onlar kayboldu.
Amr bin Kays hazretleri “rahmetullahi aleyh” kötülüklerden şiddetle kaçınır, iyilikleri yapmayı teşvik ederdi. Sevdiklerine; “Hayırlı bir iş duyduğunuz zaman bir defâ da olsa onu yapın!” buyururdu.
Talebelerinin,
Sevenlerinin,
Yakınlarının,
İyi kimselerle arkadaşlık yapmasını ister; “Sapık ve bozuk kimselerle berâber bulunmayın. Zîrâ onun sapıklığı kalbinize sirâyet eder” buyururdu…