Tâbiîn devrinin mücâhid velîlerinden Amr bin Utbe hazretleri “rahmetullahi aleyh” devamlı gazâlara katılır, cenâb-ı Hak’tan şehîdlik rütbesi isterdi.
Hep duâ ederdi.
Bir gün bir evde;
“Rabbimden üç şey istedim. Dünyâya rağbet etmeyeyim. Namazlarımı Rabbimin beğendiği gibi kılayım ve şehîdlik rütbesine kavuşayım” buyurdu.
Bunun ardından;
“Çok şükür” dedi.
Ve orada olanlara;
“Allahü teâlâ ilk iki isteğimi nasib etti. Üçüncüsünü bekliyorum. İnşâallah ona da kavuşurum” buyurdu.
BİR AT İÇİN
Amr bin Utbe hazretleri, bir gün dört bin dirhem vererek çok soylu bir at satın aldı. Tanıdıkları; “Bu ata bu kadar para verilir mi?” dediler.
Cevâp olarak;
“Verilir” dedi.
Ve ardından;
“Bu atın, Allah yolunda attığı her bir adım, dört bin dirhemden daha kıymetlidir” buyurdu.
GECE NAMAZ KILARDI
Bu zat geceleri çok namaz kılardı. Kız kardeşi anlatır: O bir gece namaza durdu. “Mü’min sûresi”nin başından okumaya başladı.
Bir âyete geldi.
Devam edemedi.
Zîra bu âyette;
“Ey Resûlüm! Müşrikleri kıyâmet günü ile korkut. O gün zâlimlerin bir dostu ve bir şefâatçisi yoktur” buyuruluyordu.
Bu âyeti okudu.
Bir daha okudu.
Sonra bir daha. Derken sabaha kadar hep bu âyet-i kerîmeyi tekrar tekrar okuyup, hürgür hüngür ağladı ve çok gözyaşı döktü…