Büyük velîlerden Ca’fer Mekkî hazretleri Mekke-i mükerremede iken, yanına bir kervancıbaşı gelip, Medîne-i münevvereye gitmek istediğini bildirdi.
İzin talep etti.
Ve duâ istedi.
O mübârek de;
“Şimdi gitmeyiniz” buyurdu. Adam birkaç gün sonra tekrar gelip izin istedi. Yine izin vermeyince kervancıbaşı çok üzüldü. Zîra gitmek istiyordu.
Söz dinlemedi.
Ve yola düştü.
Yolda eşkıyâlar yollarını kesip birkaç kişiyi öldürdüler. Kervancıbaşı o zaman Ca’fer Mekkî hazretlerinin izin vermeyişini haklı buldu.
Hikmetini anladı.
Pişmânlık duydu.
Ve mânen yardım istedi. O büyük velînin hürmetine eşkıyâlar ona dokunmadılar. Dönüp geldiğinde; “Gittin ve birkaç mü’minin katline sebeb oldun” buyurdu.
TÖVBE ETTİLER
Bir zaman bâzı hasetçiler, Ca’fer Mekkî hazretlerini katletmek istediler. Gizlice Harem-i şerîfe gittiler. Bu zât her gün talebeleri ile gelip, minbere yakın otururdu.
Yeri orasıydı.
Bunu biliyorlardı.
Kapıda beklediler.
Ancak o gün Ca’fer Mekkî hazretleri gelmeyip, talebelerini gönderdi. Bu defâ Cumâ günü evinin civârına gidip Cumâ namazı için çıkmasını izlediler
Çok beklediler.
Saatler geçti.
Ama çıkmadı.
Nice zaman sonra talebeleri ile Cumâ namazını kılmış olduğu hâlde geri döndüğünü gördüler. Bunun üzerine tövbe edip, dâvâlarından vazgeçtiler.