Resulullah Efendimiz buyurdu:
Kıyamet günü “İslam dini” mahşere güzel surette ve süslenmiş olarak gelir. Hak teâlâ hazretleri bildiği hâlde
“Sen kimsin?” diye sorar.
O arz eder ki:
“Ben İslam’ım yâ Rabbî!”
Hak teâlâ meleklere buyurur ki:
“Bunu cennete iletin!”
*
İslam der ki:
“Yâ ilahel âlemin! Beni aziz tutanları aziz etmedikçe, bana ikram edenlere ikram etmedikçe ve bana yardım edenlere yardım etmeyince ben cennete girmem!..”
Hak teâlâ buyurur ki:
“Git o kimseleri getir ki seni aziz tutmuş ve sana ikram ve yardım etmiş olsunlar.”
İslam, mahşere döner.
Ve saflar arasında gezer.
*
Hazret-i Ömer’i bulur ve elinden tutup “Yâ İlâhî! Bu, o kimsedir ki herkes beni kovarken o bana yer verdi. Herkes beni reddederken o beni kabul etti. Halk beni zelil ederken o beni aziz etti” der.
Hak teâlâ buyurur ki:
“Onu al, cennete ilet!”
İslam arz eder ki:
“Yâ Rabbî! Tâ kıyamete kadar Ömer bin Hattab’ı sevenlerin tamamını cennete iletmeyince bunu iletmem!..”
*
Dileği kabul olunur.
Ve “Öyle yap!” buyurulur.
İslam, mahşere döner.
Saflar arasında gezer.
Ve Hazret-i Ömer’i seven bilcümle Müslümanları bulur, ellerinden tutar ve Hazret-i Ömer ile birlikte cennete iletir.