Resulullah Efendimiz ahirete intikal edince Eshab-ı Kiram (aleyhimürrıdvan), acilen halife seçimi işine başladılar.
Ensar’dan biri kalktı.
Muhacirlere döndü.
Ve “Bizden bir emîr, sizden de bir emîr olsun” dedi.
Herkes dinliyordu.
***
Hazret-i Ebu Bekir kalktı ve “Halife olmaya Ali layıktır, ben isterim ki ona biat edeyim” dedi.
Hazret-i Ali kalktı.
“Hayır hayır” dedi.
Ve Hazret-i Sıddık’a dönüp “Kalk yâ Eba Bekir! Allahü teâlânın ve Resulünün halifesi sensin. Resûl-i Ekrem, seni hepimizin önüne geçirmiştir, kim seni geri çekebilir?” dedi.
***
Ve şöyle devam etti:
“Ben Resulullah’ın huzurundaydım. Bana emredip buyurdular ki: ‘Git Ebu Bekir’e söyle, eshabıma imam olup namaz kıldırsın.’ Resulullah’ın, dinimizdeki bir işte razı olduğu kimseden, dünyalık bir iş için biz razı olmaz mıyız?” dedi.
Böylece üç gün geçti
***
Sahabe-i Kiram’ın cümlesi, Hazret-i Ali’ye tabi olup Hazret-i Ebu Bekr-i Sıddık’ta ittifak eylediler.
Ve ona biat ettiler.
Onu halife yaptılar.
Hazret-i Ebu Bekir, eshaba seslenip “Beni halife seçtiniz, hâlbuki en hayırlınız ben değilim, beni kabul ediniz” dedi.
***
Hazret-i Ali kalktı.
Halifeye döndü.
Ve “Seni Resûl-i Ekrem Efendimiz bizim önümüze geçirmiştir, kim geri çekebilir?” dedi.