Kıymet Teyze’nin diğer iki oğlu ağabeyinden aşağı kalır değildir.
Her biri annesinin oya satarak kazandığı üç beş kuruşu elinden alıp onunla kafa çekme peşindedir. Tek bir oğlu bir yağ fabrikasında çalışıp ayrı eve çıkıp evlenir. Düzenini kurmaya çalışır… Hikmetinden sual olunmaz, onun da hanımı genç yaşında kansere yakalanır… Daha 21 yaşındadır.
Kıymet Anne, bu oğlunun derdi başından aşkın diye ona hiçbir sıkıntısını yansıtmak istemez. Aksine elinden geldiğince destek çıkar moral verir.
Kıymet Teyze’nin çileli hayatını bilen annemler ona karınca kararınca zekât, fitre vb. ile yardım etmeye çalışırlar.
Derken bir gün Kıymet Teyze, farkında olmadan bizim sülaleye öyle bir iyilik yapar ki…
Bir değerli gazete dağıtıcımız Kıymet Ablalara yakın adrestedir. Kıymet Abla’nın durumunu da bilir. Çünkü en küçük oğlunu evlendirirken kendisine ev aletleri satmıştır. Kıymet Teyze de parası oldukça bu gazete dağıtıcısına getirip taksitlerini öder.
İşte bir gün bu değerli gazeteci arkadaş rica etmiş Kıymet Teyze’ye… Kıymet Teyze de bu iyilik sahibi insana “hayır” diyememiş. Çünkü o düğün zamanında kendisine gerçekten çok yardımı olmuş.
Derken bir formül bulmuş Kıymet Teyze de. Gelip durumu anlatmış teyzesi olan anneanneme ve anneme:
-Ben abone oldum ama size gelse gazete…
“Canın sağ olsun” demişler… Böylece gazete evimize gelmeye başlamış…
Ev halkı annem, teyzem, dayılarım, anneannem, hatta dedem tiryakisi oluyor gazetenin…
Peki ya biz torunlar? Biz ne mi yapıyoruz? O zamanlar elimize bile almıyoruz. Hatta hediye ses kasetlerine, üzerine şarkı türkü çekeriz diye seviniyoruz.
Demek ki bu kadar zor, insanlara her türlü imkân verilmesine rağmen bir şeyleri öğretmek.
Bir tanıdığım “saçlarımı beyazlatan sensin” demişti. Diğeri ise “hayatımı sen yedin” demişti… Yine de bir kelime öğretmek için o katlanılanlara değer…
Demem o ki, Allahü teâlâ nice vesileler yaratıyor yüce dini öğrenilsin diye. Hizmet ne kadar zor ise sevabı da o kadar yüksek oluyor…
Vesile olduğu kıymetin bu kadar kıymetli olduğunun farkında mıydı acaba Kıymet Teyze? Belki o gazete dağıtıcısı, yıllar önceki bu hizmeti hatırlamıyor bile… Çünkü onlar aslında cehalet düşmanına karşı savaşan birer nefer…
Kıymet Teyze mi? O da artık benim gözümde cephedekilere mühimmat taşıyan bir mücahide… Sakız parasına gazetenin evimize girmesine sebep olanlardan Allahü teâlâ razı olsun. Kıymet Teyze’nin sıkıntıları da inşallah hayırlara vesile olup ahiret ve dünyasını mamur eylesin.
Rumuz: “Abone”-Ege