(Dünden devam)
Büyük veli güleryüzle karşıladı:
“Hoş geldin kardeşim.”
“Hoşbulduk hocam.”
“Kuyunun suyu mu çekilmiş?”
“Evet efendim. Ne olur affedin. O kuyu artık sizindir” dedi.
Mübarek gülümsedi.
Ve o zengin adama:
“Peki, biz de kabul ettik. Şimdi git, o kuyudan su getir de içelim” buyurdu.
Adam koştu kuyuya.
Gördü ki su yükselmiş.
Kendi kendine:
“Hey güzel Allah’ım. Sevdiğin kullar için neler yaratıyorsun. Seni de seviyorum, senin sevdiklerini de” dedi.
? ? ?
O devirde valinin adamlarından bir zalim, zavallı birinin mahsulünü zorla aldı elinden.
Garip kimsesizdi.
Hasan Dede’ye gitti.
Şikâyette bulundu.
Hasan Dede valiye gitti ve iki parmağını ona doğru uzatıp o zalimin yaptığını anlatarak “Derhâl onu cezalandır!” buyurdu.
Ve çıkıp gitti.
Vali titriyordu.
Adamları dedi ki:
“Niye hemen pes ettin?”
“Mecburdum” dedi.
“Korktun mu yoksa?”
“Evet çok korktum”
“Bir ihtiyardan mı korktun?”.
Vali cevaben:
“Öyle demeyin. Bana doğru uzattığı o iki parmak, iki mızrak gibi uzayıp az daha gözlerime girecekti. İtiraz etseydim gözlerimden olacaktım” dedi.
Ve cezalandırdı o zalimi.